Emanuela Orlandi: Italiaanse senator vraagt ​​om onderzoek naar verdwijning van ‘Vatican Girl’ in 1983

Wetgevers van de oppositie in Italië zoeken een parlementaire onderzoekscommissie naar de verdwijning in 1983 van een 15-jarige die wordt genoemd in de Netflix-documentaire “Vatican Girl”.

De vermissing van Emanuela Orlandi, een Vaticaanse en Italiaanse onderdaan, spreekt al tientallen jaren tot de verbeelding van het Italiaanse publiek.

De verdwijning van Mirella Gregori in 1983 – vermoedelijk in verband met de Orlandi-zaak – en de moord op Simonetta Cesaroni in 1990 zouden ook deel uitmaken van het onderzoek.

Het doel van het gerechtelijk onderzoek, zei senator Carlo Calenda, zou zijn om druk uit te oefenen op de Heilige Stoel om eindelijk alles wat het weet over de verdwijning van Orlandi over te dragen aan de Italiaanse wetshandhavingsautoriteiten, waarbij hij zei dat zijn langdurige officiële bewering van onwetendheid “nauwelijks geloofwaardig” was.

“We zijn een grote seculiere natie die het Vaticaan met respect behandelt, maar deze zaak kan op deze manier zeker niet als afgesloten worden beschouwd”, zei Calenda dinsdag op een persconferentie waarin de voorgestelde commissie werd aangekondigd.

‘Een Italiaanse aangelegenheid die waarheid en gerechtigheid verdient’

Orlandi verdween op 22 juni 1983 nadat ze het appartement van haar familie in Vaticaanstad had verlaten om naar muziekles te gaan in Rome. Haar vader was een lekenmedewerker van de Heilige Stoel.

De Italiaanse media en een zoektocht van haar broer, Pietro Orlandi, naar antwoorden hebben haar verdwijning levend gehouden als een blijvend Vaticaans mysterie.

“Ik zal op alle deuren kloppen, links of rechts. Emanuela’s zaak is geen partijdige kwestie. Het is een Italiaanse aangelegenheid die waarheid en gerechtigheid verdient”, zei Orlandi in gesprek met de binnenlandse pers. “Ik voel me positief.”

Door de jaren heen is de Orlandi-zaak met alles in verband gebracht, van het complot om de heilige Johannes Paulus II te vermoorden en een financieel schandaal waarbij de Vaticaanse bank betrokken was tot de onderwereld van Rome en de criminele organisatie Magliana.

Wetgevers en advocaten van de familie van Orlandi en die van twee andere jonge vrouwen wier verdwijning of overlijden nooit is opgelost, zeiden dinsdag dat het voorstel voor een onderzoekscommissie is voorgelegd aan de Tweede Kamer van Afgevaardigden voor een eerste standpunt en ook zal worden ingediend in de Senaat.

Er moet op commissieniveau over het idee worden gestemd. Er was geen indicatie hoe centrumrechts, dat in beide huizen een ruime meerderheid heeft, zou stemmen.

Parlementaire onderzoeken zijn in het verleden gebruikt om diep te graven in onopgeloste maffia-misdaden en terroristische aanslagen en kunnen volgens de Italiaanse grondwet worden geactiveerd om onderzoeken uit te voeren “over zaken van algemeen belang”.

Dergelijke onderzoeken zijn niet bedoeld om politieonderzoeken te vervangen, maar deelnemende leden van het Italiaanse parlement hebben dezelfde bevoegdheden en beperkingen als wetshandhavers.

Hun eindrapporten kunnen voldoende nieuw bewijs leveren, evenals politieke en institutionele steun, om heropening van gearchiveerde zaken te rechtvaardigen.

Dat is de hoop van Pietro Orlandi, die al vier decennia probeert het Vaticaan te dwingen alles te vertellen wat het weet over de verdwijning van zijn zus.

Hij gelooft dat de Heilige Stoel informatie in de zaak verbergt omdat het hooggeplaatste geestelijken zou kunnen impliceren.

“Het is nu duidelijk dat dit niet de zaak is van een Vaticaanse burger, maar een groot zwart gat in de Italiaanse geschiedenis waarbij het Vaticaan, de Magliana-bende en de grote geheime diensten betrokken zijn. Ik doe een beroep op alle politieke krachten”, benadrukte hij.

Gerechtigheid na vier decennia van stilte

In 2019 stemde het Vaticaan in met het verzoek van de familie en opende het een tombe op zijn begraafplaats nadat er een tip binnenkwam die suggereerde dat de stoffelijke resten van het meisje daar waren, maar de opgraving leverde niets op.

Calenda, van de oppositiepartij Action, erkende dat een parlementair onderzoek geen bevoegdheid heeft om de autoriteiten van de Heilige Stoel te dwingen mee te werken of dossiers over te dragen, aangezien het Vaticaan een soevereine stadstaat is.

Maar hij zei dat het parlement de kwestie niettemin zou moeten forceren, aangezien Italië “onderdanig” is geweest aan het Vaticaan door de verschillende contouren van het Orlandi-onderzoek.

“We moeten het principe herstellen dat de Italiaanse staat groot respect heeft voor het Vaticaan en zijn rol als soevereine staat voor zijn spirituele leer, maar op geen enkele manier onderdanig is aan de Vaticaanse staat”, zei Calenda.

Italië, zei hij, “is een seculiere republiek die gebaseerd is op volkssoevereiniteit en op gelijke voet samenwerkt met de Vaticaanse staat.”

Het uiteindelijke doel, volgens Laura Sgro, advocaat van de familie Orlandi, zou zijn dat Italiaanse aanklagers formeel de dossiers van het Vaticaan zouden opvragen met de steun van een Italiaanse parlementaire onderzoekscommissie achter hen.

In de beginjaren van het onderzoek werden drie van dergelijke verzoeken verzonden, maar ze kwamen terug met weinig relevante informatie, zei ze.

Sgro erkende dat er vier eerdere voorstellen waren geweest voor parlementaire onderzoekscommissies om de verdwijning van Orlandi te onderzoeken, maar geen daarvan ging door.

Ze was hoopvol, gezien de recente zetel van een nieuwe wetgevende macht en de katholieke kerk die niet langer dezelfde politieke heerschappij heeft, zou het idee deze keer van de grond komen.

“De verdwijning van Emanuela Orlandi is een zwart gat in de geschiedenis van dit land”, herhaalde Sgro.

Ze daagde de wetgevers uit om de commissie goed te keuren en waarschuwde dat iedereen die deze zou blokkeren, zou moeten “Vertel ons waarom in dit land, na 40 jaar, een gezin geen gerechtigheid kan hebben.”