Verschillende vragen over de Chinese spionballon die nog steeds in de lucht hangt

WASHINGTON (AP) – Wat ter wereld was dat ding?

De enorme witte bol die deze week door het Amerikaanse luchtruim zweefde en zaterdag door de luchtmacht boven de Atlantische Oceaan live op televisie werd neergeschoten, veroorzaakte een diplomatieke maalstroom en ontplofte op sociale media.

China houdt vol dat de ballon slechts een dolend civiel luchtschip was dat voornamelijk werd gebruikt voor meteorologisch onderzoek dat door de wind van koers raakte en slechts beperkte “zelfsturende” mogelijkheden had. Het dreigde ook met “verdere acties”.

In een verklaring nadat het vaartuig was neergeschoten, zei het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken dat het gebruik van geweld door de VS “een overduidelijke overdreven reactie en een ernstige schending van de internationale praktijk” was.

Het voegde eraan toe: “China zal resoluut de legitieme rechten en belangen van het relevante bedrijf verdedigen en behoudt zich tegelijkertijd het recht voor om verdere maatregelen te nemen.”

Volgens de Verenigde Staten was het zonder enige twijfel een Chinese spionageballon. Zijn aanwezigheid was voor staatssecretaris Antony Blinken aanleiding om een ​​weekendtrip naar China, die bedoeld was om de toch al hoge spanningen tussen de landen te verminderen, af te gelasten.

Het Pentagon zegt dat de ballon, die sensoren en bewakingsapparatuur vervoerde, manoeuvreerbaar was en liet zien dat hij van koers kon veranderen. Het hing rond in gevoelige gebieden van Montana waar kernkoppen in silo’s zijn opgeslagen, waardoor het leger actie ondernam om te voorkomen dat het inlichtingen verzamelde.

Een gevechtsvliegtuig van de Amerikaanse luchtmacht schoot zaterdagmiddag de ballon neer voor de kust van Carolina. Op televisiebeelden was een kleine explosie te zien, waarna de ballon langzaam richting het water dreef. Er is een operatie gaande om de restanten te bergen.

Een blik op wat er bekend is over de ballon – en wat niet:

HET IS EEN VOGEL, HET IS EEN VLIEGTUIG, HET IS EEN … SPY BALLON

Het Pentagon en andere Amerikaanse functionarissen zeggen dat het een Chinese spionageballon was – ongeveer zo groot als drie schoolbussen – die op een hoogte van ongeveer 18.600 meter naar het oosten boven Amerika bewoog. De VS zeggen dat het werd gebruikt voor surveillance en het verzamelen van inlichtingen, maar ambtenaren hebben weinig details verstrekt.

Amerikaanse defensie- en militaire functionarissen zeiden zaterdag dat de ballon op 28 januari de Amerikaanse luchtverdedigingszone ten noorden van de Aleoeten binnenkwam en op 30 januari over land door Alaska naar het Canadese luchtruim in de Northwest Territories trok. naar Amerikaans grondgebied boven noordelijk Idaho. Amerikaanse functionarissen spraken op voorwaarde van anonimiteit om het gevoelige onderwerp te bespreken.

Het Witte Huis zei dat Biden dinsdag voor het eerst werd ingelicht over de ballon. Het ministerie van Buitenlandse Zaken zei dat Blinken en plaatsvervangend secretaris Wendy Sherman woensdagavond met de hoge functionaris in Washington in China over de kwestie hebben gesproken.

In de eerste openbare Amerikaanse verklaring, Brig. Generaal Pat Ryder, de perssecretaris van het Pentagon, zei donderdagavond dat de ballon geen militaire of fysieke bedreiging vormde – een erkenning dat er geen wapens aan boord waren. Hij zei dat “zodra de ballon was ontdekt, de Amerikaanse regering onmiddellijk handelde om zich te beschermen tegen het verzamelen van gevoelige informatie.”

Zelfs als de ballon niet bewapend was, vormde hij een risico voor de VS, zei de gepensioneerde legergeneraal John Ferrari, een bezoekende fellow bij het American Enterprise Institute. De vlucht zelf, zei hij, zou kunnen worden gebruikt om te testen of Amerika in staat is om inkomende dreigingen te detecteren en gaten te vinden in het waarschuwingssysteem van de luchtverdediging van het land. Het heeft de Chinezen mogelijk ook in staat gesteld elektromagnetische emissies waar te nemen die satellieten op grotere hoogte niet kunnen detecteren, zoals radiofrequenties met laag vermogen die hen zouden kunnen helpen begrijpen hoe verschillende Amerikaanse wapensystemen communiceren.

Toen de ballon woensdag boven Montana bleef hangen, gaf Biden het leger toestemming om hem neer te schieten zodra hij zich op een locatie bevond waar er geen onnodig risico voor burgers zou zijn. Vanwege zijn enorme omvang en hoogte werd verwacht dat het puinveld van zijn sensoren en de ballon zelf kilometers lang zou zijn. Dus adviseerden de hoogste militaire en defensieleiders Biden om het niet over land neer te halen, zelfs niet als het zich boven dunbevolkte gebieden bevond.

Zaterdag om 14.39 uur, toen de ballon in het Amerikaanse luchtruim vloog, ongeveer 6 zeemijl voor de kust van South Carolina, vuurde een enkele F-22 straaljager van Virginia’s Langley Air Force Base – vliegend op een hoogte van 58.000 voet – een AIM af -9X Sidewinder erin. De Sidewinder is een korteafstandsraket die door de marine en de luchtmacht voornamelijk wordt gebruikt voor lucht-luchtgevechten. De raket is ongeveer 3 meter lang en weegt ongeveer 200 pond.

Live nieuwsfeeds toonden het moment van inslag, toen de ballon instortte en een lange val in de Atlantische Oceaan begon.

De F-22 werd ondersteund door een reeks straaljagers en tankers van de luchtmacht en de Air National Guard, waaronder F-15’s uit Massachusetts en tankvliegtuigen uit Oregon, Montana, Massachusetts, South Carolina en North Carolina. Alle piloten keerden veilig terug naar de basis en er waren geen gewonden of andere schade op de grond, vertelde een hoge militaire functionaris aan verslaggevers tijdens een zaterdagbriefing.

Terwijl de leeggelopen ballon langzaam naar beneden dreef, waren de schepen van de Amerikaanse marine al naar binnen getrokken, wachtend om het puin op te halen.

De Federal Aviation Administration had het luchtruim boven de kust van Carolina tijdelijk gesloten, inclusief de luchthavens in Myrtle Beach en Charleston, South Carolina, en Wilmington, North Carolina. En de FAA en de kustwacht werkten om het luchtruim en het water onder de ballon vrij te maken.

Toen de ballon eenmaal in het water was neergestort, zeiden Amerikaanse functionarissen, strekte het puinveld zich minstens 7 mijl uit en lag het in het water van 14 meter diep. Die diepte is ondieper dan wat ze hadden gepland, waardoor het gemakkelijker wordt om stukjes van het sensorpakket en andere onderdelen die mogelijk te redden zijn, terug te halen.

Ambtenaren zeiden dat de USS Oscar Austin, een torpedobootjager van de marine, de USS Carter Hall, een doklandingsschip, en de USS Philippine Sea, een kruiser met geleide raketten, allemaal deel uitmaken van de bergingsinspanning en dat een bergingsschip over een paar dagen zal arriveren. . Ze zeiden dat duikers van de marine indien nodig aanwezig zullen zijn, samen met onbemande schepen die puin kunnen bergen en weer naar de schepen kunnen tillen. De FBI zal ook aanwezig zijn om alles wat teruggevonden is te categoriseren en te beoordelen, aldus ambtenaren.

Wat betreft de waarde van inlichtingen, zeiden de Amerikaanse functionarissen dat de reis van de ballon door de VS experts enkele dagen de tijd gaf om het te analyseren, technische gegevens te verzamelen en veel te leren over wat het deed, hoe het het deed en waarom China mogelijk dingen als dit. Ze weigerden details te geven, maar zeiden dat ze verwachten meer te leren als ze het puin verzamelen en onderzoeken

SPY-BALLONNEN HEBBEN EEN GESCHIEDENIS

Spionageballonnen zijn niet nieuw – primitieve ballonnen dateren van eeuwen geleden, maar ze werden meer gebruikt in de Tweede Wereldoorlog.

Amerikaanse functionarissen zeiden zaterdag dat soortgelijke Chinese ballonnen het vasteland van de Verenigde Staten minstens drie keer kort doorkruisten tijdens de Trump-regering en één keer dat ze eerder in de Biden-regering wisten. Maar geen van die incidenten duurde zo lang.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog lanceerde Japan duizenden waterstofballonnen met bommen, en honderden kwamen terecht in de VS en Canada. De meeste waren niet effectief, maar één was dodelijk. In mei 1945 stierven zes burgers toen ze een van de ballonnen op de grond in Oregon vonden en deze explodeerde.

In de nasleep van de oorlog ontstak Amerika’s eigen balloninspanning de buitenaardse verhalen en overleveringen die verband houden met Roswell, New Mexico.

Volgens militaire onderzoeksdocumenten en studies begonnen de VS gigantische treinen van ballonnen en sensoren te gebruiken die aan elkaar waren geregen en meer dan 600 voet waren uitgerekt als onderdeel van een vroege poging om Sovjetraketlanceringen te detecteren tijdens het tijdperk na de Tweede Wereldoorlog. Ze noemden het Project Mogul.

Een van de ballontreinen maakte in 1947 een noodlanding op het Roswell Army Airfield, en luchtmachtpersoneel dat niet op de hoogte was van het programma vond puin. De ongebruikelijke experimentele apparatuur maakte het moeilijk om ze te identificeren, waardoor de vliegeniers met onbeantwoorde vragen achterbleven die na verloop van tijd – geholpen door UFO-enthousiastelingen – een eigen leven gingen leiden. Het simpele antwoord, volgens de militaire rapporten, was net boven de bergen van Sacramento op de lanceerbasis van Project Mogul in Alamogordo.

Associated Press-schrijvers Zeke Miller, Ellen Knickmeyer, Matthew Lee, Aamer Madhani en Michael Balsamo hebben bijgedragen aan dit rapport.