Docu over prins Bernhard: ‘Hij zorgde goed voor zijn dochters én maîtresses’ | Koningshuis

Als iemand van het Nederlands koningshuis met schandalen is omgeven, dan is het prins Bernhard wel. De van oorsprong Duitse prins had vrienden die nazi’s waren, maar dat werd pas achteraf ontdekt. Tijdens zijn huwelijk met Juliana ging Bernhard meerdere keren vreemd – met zeker twee en vermoedelijk drie buitenechtelijke dochters tot gevolg. En toen in 1976 bekend werd dat de prins smeergeld had aangenomen van vliegtuigbouwer Lockheed, hing de monarchie aan een zijden draadje.

‘De schavuit van Oranje’, zo wordt Bernhard ook weleens genoemd. Maar volgens Prins Bernhard-maker Van Ginkel “is geen mens goed of slecht”. En dat gevoel wil hij met zijn documentaire overbrengen.

“Ik wist: ik wil op zoek naar de nuance”, vertelt de regisseur in gesprek met NU.nl. “In sommige boeken die over Bernhard zijn geschreven is hij echt gekruisigd, zo’n documentaire wilde ik niet. Maar ik wilde ook geen docu maken waarin hij alleen maar geprezen wordt.”

Van Ginkel verdiept zich ter voorbereiding in Bernhards leven. Hij leest verschillende boeken over de prins, die in 2004 is overleden. Hij besluit schrijvers te vragen om zich als expert aan de documentaire te verbinden. “Het is onbegonnen werk om in anderhalf jaar dezelfde research te doen die de schrijvers van deze boeken hebben gedaan. Ik dacht: als ik nu al deze biografen aan het woord laat over Bernhard, heb ik eigenlijk een topredactie samengesteld.”

Zo vertellen onder anderen historicus Gerard Aalders en schrijfster Annejet van der Zijl over het leven van de prins. De auteur, die eerder promoveerde op haar onderzoek naar Bernhard, stond Van Ginkel achter de schermen bij.

“Ik wilde ook mensen aan het woord laten die Bernhard persoonlijk gekend hebben”, zegt Van Ginkel. Zo komt ook Mildred Zijlstra, de (hoogstwaarschijnlijk) derde buitenechtelijke dochter van de prins, aan het woord.

“Geen mensen van het Koninklijk Huis; ik wilde een onafhankelijke documentaire maken. Ik was bijvoorbeeld heel blij dat zijn secretaresse wilde meewerken. En Ted Reilly, de wildparkdirecteur uit Eswatini (voorheen bekend als Swaziland) die goed met de prins bevriend was.”

Reilly onthulde nog iets interessants over Bernhard. “Vlak voor zijn overlijden heeft Bernhard een lening aan zijn vriend omgezet in een gift. Dat geld mocht Riley gebruiken voor het beschermen van neushoorns. Dat zijn mooie anekdotes die duidelijk maken dat Bernhard een switch heeft gemaakt van jager tot natuurbeschermer.”

Het was niet zijn bedoeling om met de documentaire nieuws te maken. “Alle grote dingen zijn waarschijnlijk al naar buiten gekomen. Ik wil vooral dé ultieme karakterdocumentaire maken, die over tien jaar nog overeind staat. Ook als er bijvoorbeeld nog een nieuw kind van hem opdoemt, haha.”

Prinses Beatrix zei over het boek van Van der Zijl dat ze haar vader er beter door heeft leren kennen. Van Ginkel hoopt dat zijn documentaire hetzelfde effect heeft. “Ik hoop dat Willem-Alexander en Beatrix de documentaire met een glimlach bekijken. En misschien een nóg beter beeld krijgen van wie Bernhard was. Er worden prachtige verhalen verteld die ze vast niet allemaal kennen. Zeker de nieuwe generatie in het koningshuis, zoals de prinsessen die hun overgrootvader nooit hebben ontmoet. (Bernhard overleed toen Amalia nog geen jaar oud was, red.).”

Na maandenlang onderzoek en gesprekken met Bernhards inner circle heeft Van Ginkel zelf in elk geval het gevoel dat hij de prins door en door kent. Hoe zou hij hem beschrijven? “Bernhard is een lieve, charmante opportunist. Een rafelige scharrelaar, die schimmige zaakjes onderhield, maar wel goed zorgde voor zijn personeel, dochters en maîtresses.”