Morgan Wallen heeft het weer gedaan.
Nee, hij is niet terug naar het slingeren van N-woorden. Evenmin kust hij een vrouw met een hartslag in een universiteitsbar. Hij liet gewoon een nieuw album vallen – en helaas is het verdomd goed.
“One Thing at a Time” (uit vrijdag) is een beest van een plaat, met een kloksnelheid van iets minder dan twee uur met maar liefst 36 nummers.
Wallen, 29, verspilt geen tijd met het erkennen van zijn tekortkomingen in de opvolger van zijn blockbuster uit 2021, “Dangerous: The Double Album”, terwijl hij op zijn laatste openingsnummer, “Born With a Beer in My Hand”, zingt dat hij “de het beste dat hij kan om nuchter te blijven.
“Ik ben niet de duivel zoals ik me jaren geleden gedroeg”, belooft de man die ooit de NAACP uitblies.
Wallen staat ook oog in oog met zijn demonen op het titelnummer uit de jaren 80, en geeft toe dat hoewel hij “veel gewoontes” heeft om af te kicken, de eerste – en misschien wel meest onverwachte – op zijn lijst liefdesverdriet is.
Soms beschrijft de countryzangeres, die voor het laatst publiekelijk uitging met social media-influencer Paige Lorenze, dat ze tijdens eenzame periodes van de wagen viel. Hij staat ‘de hele nacht’ lang voor een barman in ‘Whiskey Friends’ en regelt openhartig de politie om ‘likeurtjes te mixen’ om een ex in ‘You Proof’ te vergeten.
Maar voor zo’n polariserende figuur heeft Wallen hier een bewonderenswaardig gevoel van zelfbewustzijn. De reflectieve ballad “Thought You Should Know” is een ode aan zijn moeder, aan wie hij zich verontschuldigt voor “het nemen van enkele slechte beslissingen” op zijn weg naar succes. Hij geeft ook een mea culpa uit over ‘Wine Into Water’, waarin hij een vriendin vertelt dat ze ‘deze problemen tot op de bodem moeten uitzoeken’ in plaats van boos naar bed te gaan.
De evoluerende volwassenheid van de “Voice” aluin komt het meest tot uiting op het voorlaatste akoestische nummer “Outlook”, waarop hij zingt: “Grappig alle dingen die je beseft / Wanneer die 20/20 achteraf visie je ogen opent.”
“One Thing at a Time” is een achtbaan van een album – net zoals de laatste drie jaar van Wallens leven zijn geweest. Hij belicht evenveel persoonlijke hoogtepunten als dieptepunten en ploetert in zowat elk genre dat zijn carrière tot nu toe heeft gevormd, van rock (“Last Drive Down Main”) tot hiphop (“Ain’t That Some”).
In wezen blijft de inwoner van Tennessee echter een plattelandsjongen. Hij laat zijn honky-tonk-vlag hoog wapperen op ‘Last Night’, een vingervlugge kroniek van een relatie die ‘nog niet voorbij is’, en ook op ‘Everything I Love’, een opvallende oorworm met een moordende melodie die The Allman invoegt. “Midnight Rider” van de Brothers Band.
Dus ja, Wallen is misschien niet de droomprins, maar hij heeft nooit beweerd dat hij het is. En, man, zorgt zijn verhaal voor een geweldig album – of je het nu leuk vindt of niet.
Lees hier het volledige artikel.