Origineel ‘Gone With The Wind’-script toont ‘oorlog’ over slavernij, tussenfilmpjes

Filmliefhebbers zullen dit onthullende stukje filmmemorabilia zeker kunnen schelen.

Een opgegraven opnamescript voor “Gone With The Wind” heeft blootgelegd hoe een “oorlog” over de afbeelding van slavernij de productie van de geliefde maar controversiële film uit 1939 op zijn kop zette.

De kaskraker met een groot budget – die zich afspeelt tegen de achtergrond van de burgeroorlog en wederopbouw – is al lang bekritiseerd vanwege het zuiveren van de slavernij, waarbij HBO Max in een nieuwe disclaimer opmerkte dat het “de verschrikkingen van slavernij ontkent, evenals de erfenis van raciale ongelijkheid. ”

Historicus David Vincent Kimel onthult nu echter dat verschillende schrijvers aandrongen op een meer realistische weergave van rassenrelaties – alleen om hun duistere, verontrustende en gewelddadige scènes uit het eindproduct te knippen.

De Oscar-winnende film is een bewerking van de roman van Margaret Mitchell uit 1936, die de wilskrachtige Georgia belle Scarlett O’Hara volgt. Hoewel er meer dan 28 miljoen exemplaren van zijn verkocht, is het boekdeel onder vuur komen te liggen als “slecht” omdat het “onze nationale visie op slavernij verdraait”.

In 2020 betaalde Kimel $ 15.000 voor een ongelooflijk zeldzaam opnamescript dat oorspronkelijk toebehoorde aan de castingdirecteur van de film, Fred Schuessler. De promovendus van de Yale University bestudeerde de 301 pagina’s en ontdekte verschillende scènes die de film niet haalden. Door middel van aantekeningen en herzieningen legde hij ook het felle debat tussen schrijvers bloot over hoe rassenverhoudingen op het scherm te portretteren.

“Ik ontdekte dat Schuessler’s Rainbow Script een mozaïek was dat de perspectieven van talloze scenarioschrijvers vertegenwoordigde”, schreef Kimel in een essay dat dinsdag door The Ankler werd gepubliceerd.

“Veel van het uitgesneden materiaal was een harde weergave van de mishandeling van de tot slaaf gemaakte arbeiders op [character] Scarlett’s plantage, inclusief verwijzingen naar afranselingen, bedreigingen om te gooien [the black maid] ‘Mammy’ van de plantage omdat ze niet hard genoeg werkte, en andere afbeeldingen van fysiek en emotioneel geweld.”

Volgens Kimel gaf krachtpatser David O. Selznick opdracht om alle opnamescripts van “Gone With The Wind” na de productie van de film te vernietigen. Hij schat dat er nog minder dan een half dozijn van de documenten bestaat, waardoor het document dat hij heeft verkregen des te overtuigender is.

Selznick wilde van “Gone With The Wind” een kassensatie maken en huurde meer dan een dozijn scenarioschrijvers in om aan het script te werken, waaronder F. Scott Fitzgerald.

Na analyse van het originele opnamescript en het doornemen van andere artefacten uit “Gone With The Wind” die in archieven worden bewaard, ontdekte Kimel dat “rivaliserende groepen scenarioschrijvers op het script ontstonden: ‘Romantics’ en ‘Realists’ die scènes van mishandeling versterkten om de brutaliteit van Scarletts karakter en zelfs de instelling van slavernij zelf veroordelen.”

Fitzgerald – die uiteindelijk uit de productie werd ontslagen – behoorde tot het ‘romantische’ kamp. In een brief aan Selznick schreef Fitzgerald dat hij de ‘romantiek van het oude zuiden’ wilde pushen.

“Ik zou graag een twee of drie minuten durende montage zien van de mooiste vooroorlogse shots die je je kunt voorstellen… Ik zou graag zien… negers zingen,” schreef hij. “Dan zouden we in kunnen gaan op het verhaal van teleurgestelde liefde, verraden opzichters, zwoegende negers en ruziënde meisjes.”

Ondertussen behoorden scenarioschrijvers Sidney Howard en Oliver HP Garrett tot het kamp van de ‘Realisten’, en ‘hun materiaal dat rassenverhoudingen weergeeft was zo vaak zo gruizig en compromisloos dat een deel ervan in concepten werd geknipt zelfs voordat het script in mijn bezit was. ‘ beweerde Kimel.

Er bleven echter enkele andere minder dan vleiende scènes in het opnamescript dat door de historicus was gekocht.

In een scène uit het script slaat Scarlett (gespeeld door Vivien Leigh) huisslaaf Prissy (Butterfly McQueen) met een stok.

“Scarlett tilt opzettelijk haar schakelaar op en laat hem op Prissy’s rug vallen”, terwijl ze roept: “Ga rechtop zitten, idioot, voordat ik dit op je uitput!” het script leest.

Ondertussen is Scarlett in het opnamescript veel wreder tegen meid Mammy (Hattie McDaniel) dan in de laatste versie van de film. In een scène vervloekt ze de meid als ze ‘spijt betuigt over het feit dat ze in de moeilijke dagen na de burgeroorlog dwangarbeid moet verrichten’.

In een ander filmpje zegt Scarlett: “Ik weet het niet en het kan me niet schelen!” in antwoord op de vraag waar voorheen tot slaaf gemaakte arbeiders heen moesten.

Kimel ontdekte ook correspondentie tussen Selznick en publicist Val Lewton, waarbij de producer zei dat hij hoopte het n-woord in de film te gebruiken – zolang het maar werd uitgesproken door zwarte castleden. Lewton reageerde door te zeggen dat zwarte mensen het woord “kwaad” hebben.

De smet haalde de film niet, maar de geromantiseerde kijk op het oude Zuiden en de opgeschoonde kijk op de slavernij maken de film volgens Kimel “een klassieker met een sterretje”.

Het waren niet alleen duistere en gewelddadige scènes over rassenverhoudingen die de uitsnijderij tot een hoogtepunt brachten.

Het opnamescript bevat ook een scène waarin Rhett Butler (Clark Gable) zelfmoord overweegt voordat hij wordt onderbroken door een ander personage.

Het essay van Kimel komt slechts enkele maanden nadat de laatste overlevende ster uit “Gone With The Wind” is overleden.

Mickey Kuhn – een kindacteur uit de Gouden Eeuw van Hollywood uit de jaren dertig en veertig – stierf in november op 90-jarige leeftijd. Kuhn verscheen beroemd in de film toen hij pas zes jaar oud was.