De kans op een ‘harde landing’ van de VS neemt toe na de weigering van de Fed om renteverhogingen eerder dit jaar te onderbreken, waarschuwt Cam Harvey

Volgens hem heeft het besluit van de Fed op 3 mei om de referentierente met nog een kwart procentpunt te verhogen, samen met de eerdere verhoging, “de kans op een harde recessie vergroot”. De centrale bank zal tijdens haar volgende beleidsvergadering, gepland voor 13 en 14 juni, bepalen of ze de rente moet blijven verhogen om de inflatie terug te dringen.

De VS bevinden zich misschien in “de stilte voor de storm”, zei Harvey, die ook professor financiën is aan de Duke University, donderdag in een telefonisch interview. “De werkloosheid is altijd laag voor een recessie.”

Zijn kijk op een zachte versus harde landing is de laatste tijd verschoven, zoals aangegeven in zijn notitie.

“Begin januari, hoewel mijn rentecurve-indicator code rood knipperde dat er een recessie op handen was, betoogde ik dat het mogelijk was om de kogel te ontwijken – de Amerikaanse economie zou een harde landing kunnen voorkomen”, schreef Harvey. “De wildcard was de Fed.”

Harvey pionierde met het idee dat een omgekeerde rentecurve een recessie-indicator is, waarbij de inversie betrekking heeft op het rendement op driemaands schatkistpapier TMUBMUSD03M,
5,248%
stijgend boven de rente op het schatkistpapier op 10 jaar TMUBMUSD10Y,
3,742%.
Langlopende staatsobligaties hebben doorgaans hogere opbrengsten dan kortere Amerikaanse staatsobligaties; de omkering van die relatie heeft historisch gezien economische contracties voorspeld.

Fed’s ‘handwerk’

“De omgekeerde rentecurve – grotendeels het handwerk van de Fed – opende de deur naar twee oorzakelijke kanalen naar een recessie”, zei Harvey in zijn notitie.

Het eerste kanaal is de “self-fulfilling prophecy van zijn succesvolle staat van dienst als een recessiesignaal”, dat volgens de notitie bedrijven en consumenten ertoe kan aanzetten meer te sparen en investeringen uit te stellen.

Dat “leidt natuurlijk tot langzamere groei”, schreef hij. “Als de Fed dit jaar was gestopt met het verhogen van de rente, zou dit kanaal waarschijnlijk hebben geleid tot een zachte landing of mogelijk helemaal geen recessie.”

Het tweede kanaal betreft de omvang van de inversie die “grote druk” legt op het Amerikaanse bank- en financiële systeem, zegt Harvey’s notitie.

“Als je de rentecurve ernstig omkeert, breng je de financiële sector in gevaar”, zei hij telefonisch. “En dat is precies wat er gebeurt.”

“Een positief hellende rentecurve (lange rente hoger dan korte rente) is goed voor de gezondheid van banken, omdat banken over het algemeen korte rente betalen (voor spaardeposito’s) en langere rente ontvangen (op hun leningenportefeuille en beleggingen). in staatsobligaties met een langere looptijd)”, schreef hij.

“Door de korte rente agressief te verhogen, heeft de Fed het normale model op zijn kop gezet en risico’s gecreëerd”, zei Harvey in zijn notitie, waardoor banken worstelden met een mismatch in hun activa en passiva.

Dat wil zeggen, ze houden obligaties en leningen met een langere looptijd aan die lage rentetarieven opleveren, schreef hij, nadat “banken en andere instellingen naar rendement streefden” door meer risico te nemen toen de Fed de rente in de buurt van nul hield, zelfs toen de economische groei “robuust” was. ” De aandelenkoersen stonden op recordhoogte en de werkloosheid was laag. Aan de passiefzijde, de deposito’s van klanten, is de marktrente die banken moeten betalen “veel hoger”.

‘Ergst mogelijke vorm van inversie’

“Het slechtst mogelijke type inversie is waar zowel de korte rente omhoog gaat als de lange rente omhoog gaat”, zei Harvey telefonisch. “Dat is wat we hadden.”

Het ontladen van obligaties met een langere looptijd uit de portefeuilles van banken om hun deposanten te betalen die geld willen opnemen, is problematisch omdat de effecten nu worden verhandeld tegen “verdisconteerde waarden” als gevolg van rentetarieven aan het langere einde van de rentecurve die stijgen tijdens de rente van de Fed. -rate-hiking cyclus, volgens Harvey.

“Het liquideren van deze obligaties om spaarders te betalen die hun geld willen opnemen, vertaalt zich in bankverliezen”, schreef hij.

De Fed is in maart 2022 begonnen met het verhogen van de referentierente van bijna nul. De beleidsrente van de centrale bank bevindt zich nu op een streefbereik van 5% tot 5,25%.

“De weigering van de Fed om de rente gedurende de eerste vijf maanden van 2023 te pauzeren, zorgt voor een ongewenst scenario: een harde landing”, schreef Harvey. “Reglementair toezicht en stresstests konden het looptijdrisico dat sommige banken op zijn kop zette niet identificeren of goed beoordelen.”

Nadat Silicon Valley Bank en twee andere grote banken eerder dit jaar failliet gingen, bevond de Fed zich volgens zijn notitie in “een verlies-verliessituatie”. Het onderbreken van renteverhogingen dreigde te worden gezien als een signaal van “een kwetsbaar banksysteem” en zou mogelijk tot paniek kunnen leiden, terwijl “een volgende verhoging de druk op het financiële systeem zou vergroten”.

Harvey suggereerde dat de Fed “een datagestuurde analyse van bankrisico’s” zou kunnen bieden om de onzekerheid over de omvang van de schade in het financiële systeem weg te nemen.

“Ik heb geen idee hoeveel banken zombiebanken zijn”, zei Harvey telefonisch. “Het is erg ondoorzichtig.”

Ondertussen is commercieel vastgoed een kwetsbaar gebied dat “de volgende bron van stress in de economie” kan zijn, zei hij.

“Aan de positieve kant lijkt het erop dat de Fed de rente in juni niet zal verhogen, maar dit zal zes maanden te laat zijn”, aldus Harvey. “Verder is een pauze geen stopzetting. Er wordt algemeen verwacht dat de Fed de renteverhogingen later in de zomer zal hervatten.”

Harvey vertelde MarketWatch dat, nu de inflatie vanaf het hoogtepunt daalt, verdere renteverhogingen als een “zelf toegebrachte wond” voor de Amerikaanse economie zouden zijn, aangezien ze werken met een vertragend effect. ‘We zijn al voorbijgeschoten,’ zei hij.