Een tekort aan explosieven vormt een bedreiging voor de EU om Oekraïne te bewapenen

Europa’s streven om wapens te maken voor Oekraïne wordt belemmerd door een tekort aan explosieven, waarvan insiders vrezen dat het de inspanningen om de productie van granaten op te voeren met maar liefst drie jaar zal vertragen.

Door de schaarse aanvoer van buskruit, plastic explosieven en TNT is de industrie niet in staat om snel te voldoen aan de verwachte EU-orders voor Oekraïne, ongeacht hoeveel geld er naar het probleem wordt gegooid, aldus ambtenaren en producenten.

De beperkingen in de toeleveringsketen onderstrepen hoe de Russische invasie van Oekraïne de ontoereikende wapenvoorraden en de zwakke binnenlandse productiecapaciteit van Europa, veroorzaakt door decennia van onderinvestering, ernstig heeft blootgelegd.

“Het fundamentele probleem is dat de Europese defensie-industrie niet in staat is voor grootschalige oorlogsproductie”, zei een Duitse functionaris.

Europa probeert aan de oorlogsbehoeften van Kiev te voldoen door geld in de defensiesector te pompen, met name om de uitbreiding van de productie van 155 mm artillerie aan te moedigen. Er is een grote behoefte aan granaten, zowel om de nationale arsenalen aan te vullen als om de Oekraïense strijdkrachten te bevoorraden.

Maar producenten, leidinggevenden uit de industrie en EU-ambtenaren waarschuwen dat de toegenomen vraag de prijzen alleen maar kan opdrijven, die het afgelopen jaar al met een vijfde zijn gestegen.

“Het is erg moeilijk om de productie van artilleriemunitie, vooral de zware munitie van groot kaliber, in korte tijd te verhogen”, zegt Jiří Hynek, voorzitter van de Defense and Security Industry Association van de Tsjechische Republiek. “Een nieuwe artilleriefabriek is heel eenvoudig, maar hoe maak je meer artillerieprojectielen zonder grondstoffen?”

De opmerkingen komen vooruit op een bijeenkomst van de ministers van Buitenlandse Zaken en Defensie van de EU in Brussel op maandag om een ​​pakket van twee voorstellen van € 1 miljard te bespreken om de onmiddellijke verzending van 155 mm naar Oekraïne te versnellen en landen te stimuleren om gezamenlijke artillerie-aankoopcontracten te sluiten.

Ambtenaren van de defensie-industrie zeggen dat Europa een beperkte voorraad explosieven heeft, zoals buskruit, TNT en nitrocellulose, die nodig zijn om granaten te produceren. “De knelpunten voor onze capaciteit zijn vooral [explosive] poeders, die in heel Europa schaars zijn”, zei een van hen.

“Het is niet mogelijk om in korte tijd nitrocellulose te verhogen[production]. . . In Europa zijn er geen belangrijke producenten van de grondstoffen die we nodig hebben”, zegt Hynek, verwijzend naar een hoofdbestanddeel van buskruit. “Als ik de productie van buskruit wil verhogen, heb ik waarschijnlijk drie jaar nodig.”

Explosia, een Tsjechische fabrikant in staatseigendom en een van Europa’s grootste leveranciers van explosieven aan munitiefabrieken, vertelde de FT dat de productie van drijfgassen die worden gebruikt in 155 mm-artillerie “op volle capaciteit draait” en pas in 2026 zal worden verhoogd.

“Er worden investeringen gedaan om onze productiecapaciteit verder te vergroten, maar dit is een project van drie jaar, geen werk van een paar maanden”, zegt Martin Vencl, de woordvoerder van het bedrijf.

De Roemeense regering zei deze week in gesprek te zijn met Amerikaanse en Zuid-Koreaanse bedrijven om een ​​buskruitfabriek in het land te bouwen. De laatste dergelijke fabriek werd in 2004 gesloten.

Zelfs EU-ambtenaren die de financiële stimuleringspakketten hebben verdedigd, geven privé toe dat Europese artillerieproducenten hun duidelijk hebben gemaakt dat het opschalen van de productie geen gemakkelijke taak zal zijn.

“Wij zijn voor versterking van de defensie-industrie. Maar als het resultaat van dit EU-initiatief is dat je een tweede bieder hebt voor dezelfde schaarse hulpbron, dan zal dat gevolgen hebben voor de prijs”, zei een Duitse functionaris. “En de wapenbedrijven worden al rijk genoeg.”

“We moeten voorzichtig te werk gaan. . . Niemand wil bedrijven subsidiëren die er al mee bezig zijn, ‘voegde hij eraan toe.

Fábrica Municiones de Granada (FMG), een van de twee producenten van 155 mm artillerie in Spanje, draait sinds oktober vorig jaar op volle capaciteit en produceert granaten voor een handelsonderneming die ze doorverkoopt aan Oekraïne. Maar Antonio Caro, directeur-generaal van FMG, zei dat het vier tot vijf maanden had geduurd om op te schalen vanwege de moeilijkheid om basismaterialen en componenten te verkrijgen.

“Ons grootste probleem zijn primaire materialen,” zei Caro. “De bevoorrading van munitie staat wereldwijd onder grote druk omdat alle fabrieken, net als wij, voor 100 procent draaien.”

“Er zijn niet al te veel fabrieken [producing materials like TNT and nitrocellulose] in Europa en ze zijn ook 100 procent, dus we moeten beginnen met zoeken in India, in Korea, in andere landen verder weg,’ zei hij.

Gianclaudio Torlizzi, een adviseur van het Italiaanse ministerie van Defensie, was het daarmee eens en zei: “We moeten nieuwe bevoorradingsbronnen vinden. . . uit landen die we traditioneel niet hadden benaderd, ‘zei hij. “Elk Europees land wil zijn beschikbaarheid van grondstoffen beschermen.”

De kosten van basismaterialen waren “verdubbeld en in sommige gevallen verdrievoudigd”, zei Caro. Die stijgingen en de stijgende vraag hadden geleid tot hogere prijzen voor munitie, hoewel de stijging minder uitgesproken was. Een typische granaat kost tegenwoordig € 850, ongeveer 20 procent meer dan vóór de Russische invasie, zei hij.

Voorlopig heeft FMG, eigendom van de Slowaakse groep MSM, geen plannen om de capaciteit verder uit te breiden. ‘Hopelijk is de oorlog snel voorbij’, zei Caro.

MSM produceert ook 155 mm granaten in Slowakije en zei dat het “van plan is een nieuwe productiehal te bouwen” om de artillerie-output te vergroten, maar weigerde een tijdlijn te geven.

Aanvullende rapportage door Raphael Minder in Warschau en Amy Kazmin in Rome