Introductie van de stressmonitor voor het Amerikaanse bankwezen

De schokken van het verlies van vertrouwen in het banksysteem na de plotselinge ineenstorting en inbeslagname van Silicon Valley Bank (SIVB
VB
) door de FDIC op 10 maart blijven voelbaar op de financiële markten. Hoewel uit analyse blijkt dat Amerikaanse banken over het algemeen solvabel zijn, heeft de bezorgdheid over banken zich wereldwijd verspreid. De uitdaging bij het analyseren van de veiligheid van banken is dat een ernstig verlies van vertrouwen er feitelijk toe kan leiden dat een verder functionerende financiële instelling onder dwang komt te staan. Het artikel van vorige week begon met een blik op de gezondheid van banken met behulp van hoogfrequente gegevens. Deze week wordt een systematische methode geïntroduceerd om wekelijks de druk op het banksysteem te monitoren via de US Banking System Stress Monitor. Afgezien van de marktprijsgegevens en de activastromen van de geldmarktfondsen van de overheid, zijn de bankgegevens afkomstig uit de wekelijkse rapporten H.4.1 en H.8 van de Federal Reserve, die respectievelijk op donderdag en vrijdag zijn vrijgegeven.

De meest toegankelijke en frequente gegevens zijn de aandelenkoersen van banken. Bankaandelen zijn bijzonder zwaar getroffen, met een daling van de KBW Bank-index met bijna 19% year-to-date. Het goede nieuws is dat de prijzen en aandelen van grote banken deze week over het algemeen hoger waren. Zoals gemeten door de KBW Regional Bank-index, waren de kleinere bankaandelen deze week in wezen vlak.

Credit default swap (CDS) prijzen zijn minder bekend, maar beschikbaar in real-time. In eenvoudige bewoordingen functioneert CDS als een verzekeringspolis die investeerders kunnen kopen en die uitbetaalt in het geval van wanbetaling van een lener. Een hogere prijs van een CDS weerspiegelt een grotere kans op wanbetaling van de lener. CDS-prijzen voor vier van de wereldwijde systeemrelevante banken (G-SIB’s) van de VS blijven hoog, maar zijn aanzienlijk verbeterd ten opzichte van de hoogste niveaus van deze crisis.

Een eenvoudige manier om de stress in het Amerikaanse banksysteem te meten, is de omvang van de banksteun die de Federal Reserve via verschillende faciliteiten biedt. De meest gebruikelijke is het kortingsvenster, dat banken over het algemeen vermijden, maar de faciliteit kan noodliquiditeit verschaffen. Bovendien kondigde de Federal Reserve na de ineenstorting van Silicon Valley Bank een nieuwe faciliteit aan om banken te helpen te voldoen aan opnameverzoeken van spaarders en het vertrouwen te herstellen. Met het Bank Term Funding Program (BTFP) kunnen banken de nominale waarde van alle staatsobligaties in de portefeuille van de bank tegen een zeer redelijke rente lenen. De faciliteit Paycheck Protection Program (PPP) is in 2020 in het leven geroepen om ondersteuning te bieden tijdens de pandemie. Ander krediet is de ondersteuning van de overbruggingsbanken, beheerd door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) totdat ze kunnen worden verkocht of geliquideerd.

Met de inbeslagname van Silicon Valley Bank en Signature Bank steeg het gebruik van kortingsvensters en overbruggingsbankkredieten enorm. Vorige week werd het gebruik van de bankfaciliteiten van de Fed gedreven door een afname van het lenen met korting. Een deel van de vermindering van het gebruik van het kortingsvenster was waarschijnlijk een verschuiving naar lenen van de BTFP. Al met al is deze afname van de door de Fed verstrekte bankleningen een goed voorteken dat de snelle verspreiding van de bankencrisis voorlopig tot staan ​​is gebracht.

Al met al hield de uitstroom van bankdeposito’s aan en nam licht toe na de grote uitstroom van vorige week. Met name de 25 grootste banken, waaronder veel middelgrote regionale banken, verloren vorige week $ 96 miljard aan deposito’s na winst in de voorgaande week.

De uitstroom van deposito’s van kleine banken van vorige week werd herzien tot maar liefst $ 184 miljard, maar deze week werd slechts een kleine uitstroom gemeld.

Er blijft contant geld naar de geldmarktfondsen van de overheid stromen, wat bevestigt dat deposito’s het banksysteem verlaten. Deze beweging, ook wel ‘cash sorting’ genoemd, weerspiegelt dat spaarders streven naar hogere opbrengsten terwijl ze het kredietrisico bij banken vermijden. Het sorteren van contanten begon voordat de crisis begon, maar lijkt waarschijnlijk door te gaan terwijl de kortetermijnrente op Amerikaanse staatsobligaties aanzienlijk hoger ligt dan de rentetarieven die banken aan deposanten betalen.

Ondanks de huidige crisis bleven banken leningen verstrekken. De groei van leningen zal waarschijnlijk vertragen als banken gedwongen worden extra liquiditeit op te potten om hun verdediging te versterken tegen mogelijke extra depositovlucht en grotere verliezen op leningen. Kleinere banken zijn de grootste verstrekker van commerciële vastgoedleningen, dus die sector zou met minder kredietbeschikbaarheid te maken kunnen krijgen, maar tot nu toe zijn er geen aanwijzingen voor een afname van de kredietverlening.

Kortom, het Amerikaanse banksysteem bleef zich stabiliseren na de extremen van de crisis. Hoewel er tekenen zijn, zoals de CDS-prijzen, dat het vertrouwen in het banksysteem terugkeert, laten de geldsorteeractiviteiten en de toegenomen onzekerheid de deur openstaan ​​voor een terugkeer van angst over nieuwe bankfaillissementen. De uitstroom van deposito’s van de banken, vooral de kleinere, moet nauwlettend in de gaten worden gehouden, aangezien er meer problemen kunnen ontstaan ​​als deze snel aanhoudt.