Vermogensbeheerders worstelen met een van hun slechtste jaren in een eeuw

Vermogensbeheerders worstelen met een van hun slechtste jaren in een eeuw na hoge inflatie en een uitverkoop van aandelen en obligaties die de rendementen bepaalden.

De dreiging van een hardnekkig hogere inflatie vormt een uitdaging voor het behoud van rijkdom in reële termen die in decennia niet is aangegaan, terwijl de pijn op de markten in de afgelopen 12 maanden de conventionele wijsheid over het balanceren van portefeuilles tussen aandelen en vastrentende waarden heeft ondermijnd.

“Dit jaar is een van de belangrijkste jaren van vermogensvernietiging in bijna 100 jaar”, zegt Renaud de Planta, die leiding geeft aan Pictet, het 217 jaar oude Zwitserse samenwerkingsverband, dat 635 miljard dollar beheert.

“Als je het eenvoudig bekijkt, hadden veel particuliere beleggers meer dan een kwart van hun reële, voor inflatie gecorrigeerde vermogen kunnen verliezen”, aldus de Planta, daarbij verwijzend naar het voorbeeld van een portefeuille die gelijkmatig is verdeeld tussen obligaties en aandelen.

Standaardportefeuilles hebben het zwaar te verduren doordat zowel aandelen als obligaties dit jaar met dubbele cijfers daalden. De twee activaklassen bewegen normaal gesproken in tegengestelde richtingen en bieden tegenwicht aan elkaar.

Stéphane Monier, chief investment officer bij de Zwitserse privébank Lombard Odier van $ 300 miljard, zei dat 2022 een van de slechts drie jaren sinds 1926 was waarin zowel aandelen als obligaties een “aanzienlijk negatief rendement” behaalden.

De MSCI World-index die de wereldwijde aandelenmarkten volgt, is sinds januari met 14 procent gedaald in Amerikaanse dollars, terwijl de Bloomberg Global Aggregate vastrentende benchmark met een vergelijkbaar bedrag is gedaald.

Een doorsnee vermogensbeheerklant in het VK zal zijn portefeuille in het jaar tot 15 december bijna 20 procent zien verliezen in voor inflatie gecorrigeerde termen, volgens onderzoek van Asset Risk Consultants (ARC), dat het rendement bijhoudt van strategieën die door meer dan 100 grote Britse vermogensbeheerders.

Afgezien van de inflatie verloren typische vermogensbeheerportefeuilles dit jaar 10 procent, aldus ARC.

“Met dalingen in bijna alle activaklassen, met als opvallende uitzonderingen energie en grondstoffen, waren er zeer weinig mogelijkheden voor beleggers om verliezen te vermijden”, zegt Graham Harrison, algemeen directeur bij ARC. “Voor beleggers die gewend zijn aan lage en stabiele inflatie, was de impact ervan op de reële waarde van hun vermogen misschien niet meteen duidelijk.”

Beheerders hebben geprobeerd activa te vinden die niet gecorreleerd zijn met aandelen en obligaties.

Monier zei dat hedgefondsen, met name gebruikmakend van strategieën die profiteren van volatiliteit, het rendement dit jaar hebben helpen verhogen. Andere beheerders zeggen dat ze hun toevlucht hebben genomen tot blootstelling aan grondstoffen en goud.

Voor Lombard Odier hebben de parallelle dalingen van aandelen en obligaties een verschuiving versterkt van het opdelen van klanten naar een reeks standaardportefeuilles op basis van hun tolerantie voor verliezen.

Conventionele wijsheid stelt dat strategieën met veel obligaties minder zullen verliezen tijdens een marktdaling. Veel door vastrentende waarden gedomineerde portefeuilles hebben het dit jaar echter slechter gedaan dan opties met veel aandelen. De hoogste inflatie in decennia en het vooruitzicht van verder stijgende rentes is een bijzonder giftige combinatie voor obligaties.

Monier zei dat zijn bedrijf er nu de voorkeur aan geeft om op maat gemaakte investeringsstrategieën te ontwerpen. Hij zei bijvoorbeeld dat een tech-ondernemer die net een bedrijf voor $ 250 miljoen had verkocht, op zoek zou kunnen zijn naar een jaarinkomen van $ 3 miljoen en een onroerend goed van miljoenen dollars in Florida wil kopen. De bank zou de inkomsten uit een portefeuille van staatsobligaties kunnen betalen, terwijl ze wat geld aan het werk zou kunnen zetten in beleggingen met een hoger risico om op te bouwen tot de aankoop van onroerend goed.

Als beleggers een beter idee hebben van wat ze willen van hun beleggingsstrategie, denken beheerders dat ze tijdens een recessie minder snel activa zullen verkopen.

“Tijdens een financiële crisis zal de typische klant die geen financiële professional is, teleurgesteld zijn dat hij 8 procent heeft verloren en zijn verlies in contanten nemen en het herstel missen”, zei Monier.

Een periode van rotsachtige prestaties vereist ook dat managers veel face-time met klanten doorbrengen om paniekerige bewegingen te voorkomen. “Er is veel meer betrokkenheid bij klanten en er wordt veel meer uitleg gegeven over wat er is gebeurd, waarom het is gebeurd en welke veranderingen we zullen aanbrengen wanneer dat nodig is”, zegt Peter McLean, directeur van Stonehage Fleming, het in Londen gevestigde multifamily office, opvolger bedrijf aan de privébank van de Vlamingen, waaronder James Bond-auteur Ian.

Markten hebben de neiging hun verliezen op de langere termijn te dekken, maar de plotselinge inflatiepiek vormt een bijzondere uitdaging, een uitdaging die ze in decennia niet serieus hebben genomen. De industrie is gebaseerd op het behoud van de echte koopkracht van activa. Een inflatie van bijna 10 procent betekent dat managers het jaar ver achterop beginnen en veel betere prestaties moeten leveren om break-even te draaien.

“Er is duidelijk een hoger inflatierisico waar we nu mee te maken hebben in vergelijking met het decennium vóór de pandemie”, zei McLean. “Het is erg moeilijk om op de kortere termijn bij te blijven.”