Nederlands
English
Français
Deutsch
Italiano
Português
Русский
Español
- Alvleesklierkanker is notoir moeilijk vroeg genoeg op te sporen om effectief te kunnen behandelen. Dit betekent voor veel mensen beperkte behandelingsopties op het moment van diagnose.
- Er zijn weinig vorderingen gemaakt bij het ontwikkelen van behandelingen voor alvleesklierkanker, maar de resultaten van een proef die op een conferentie is gerapporteerd, hebben een algehele toename van de overlevingstijd aangetoond.
- De proef keek naar het effect van vier chemotherapie geneesmiddelen die in combinatie werden gegeven aan alvleesklierkankerpatiënten bij wie de kanker was uitgezaaid, in vergelijking met een regime met twee geneesmiddelen.
Tot vier op de vijf mensen met alvleesklierkanker worden gediagnosticeerd in de latere stadia van de ziekte, wat bijdraagt aan het lage overlevingspercentage na 5 jaar in vergelijking met veel andere vormen van kanker.
Het totale overlevingspercentage na 5 jaar voor alvleesklierkanker is 5-10%, en van degenen die worden gediagnosticeerd wanneer de kanker al is uitgezaaid, stadium vier, is het overlevingspercentage na 5 jaar slechts 1%. Hoewel er verbeteringen zijn waargenomen in de overlevingspercentages voor veel andere soorten kanker, betekent het gebrek aan behandelingsopties voor patiënten met alvleesklierkanker dat dit type kanker naar verwachting in 2030 de op een na meest voorkomende doodsoorzaak door kanker zal worden.
Dr. Anton Bilchik, chirurgisch oncoloog en hoofd geneeskunde en directeur van het Gastrointestinal and Hepatobiliary Program aan het Providence Saint John’s Cancer Institute in Santa Monica, CA, vertelde Medisch nieuws vandaag in een e-mail:
“Alvleesklierkanker is een van de meest chemotherapie-resistente tumoren. Een van de redenen is dat het meestal omgeven is door een verdikt litteken (fibrose), waardoor de penetratie van chemotherapie moeilijk wordt. Een andere reden is dat de meerderheid van de patiënten met pancreaskanker zich in een vergevorderd stadium van de ziekte bevindt op een punt waar het zich al heeft verspreid.”
Er zijn maar weinig medicijnen beschikbaar om alvleesklierkanker te behandelen, met behandelingsopties die zijn gebaseerd op medicijnen die zijn ontworpen voor andere soorten kanker, zei prof. Andrew Biankin, Regius Chair of Surgery en directeur van Translational Research Centre aan de Universiteit van Glasgow, tijdens een interview met MNT.
Prof. Biankin wees op vier genetische mutaties die vaak voorkomen bij alvleesklierkanker, waardoor het bijzonder moeilijk te behandelen is.
“Alvleesklierkanker is een bijzonder nare combinatie van [mutations in] vier genen, dat is KRAS, p53, p16en SMAD4; ze zijn de meest voorkomende. En daarna is het heel divers. Maar iets aan die combinatie, die vier mutaties maakt het extra smerig.”
Voor het eerst in ongeveer tien jaar heeft een medicijnonderzoek een positief effect aangetoond op de overleving van patiënten met alvleesklierkanker in stadium vier. De resultaten werden gerapporteerd op het ASCO GI Cancers Symposium op 20 januari 2022.
De proef, geleid door onderzoekers van het UCLA Jonsson Comprehensive Cancer Center, omvatte 770 patiënten in meer dan 25 landen met uitgezaaide alvleesklierkanker die geen eerdere behandeling hadden gekregen.
Eerdere onderzoeken waarbij een combinatie van twee geneesmiddelen werd getest, hadden een verbetering van de overleving van alvleesklierkanker aangetoond ten opzichte van een enkel medicijn, en het team wilde zien of vier beter was dan twee. Dr. Zev Wainberg, hoofdauteur die op de conferentie presenteerde, mededirecteur van het UCLA Health GI Oncology Program en onderzoeker bij het UCLA Jonsson Comprehensive Cancer Center vertelde MNT in een e-mail:
“Een variant genaamd FOLFIRINOX is ongeveer 10 jaar geleden door de Fransen getest en bood verbetering ten opzichte van een regime van 1 medicijn (gemcitabine). Echter, geen head-to-head studies [has] ooit gedaan door die chemo met meerdere middelen te vergelijken met een combinatie van twee medicijnen (gemcitabine + Nab-paclitaxel). We wilden vragen of op een persoonlijke manier, [were] vier medicijnen beter dan twee?”
Onderzoekers scheidden de deelnemers in twee takken van de studie, waarbij één set chemotherapieën met vier medicijnen kreeg, waaronder liposomaal irinotecan, 5-fluorouracil/leucovorine en oxaliplatine – samen aangeduid als NALIRIFOX. De therapie met twee medicijnen bestond uit nab-paclitaxel en gemcitabine.
Deelnemers aan de groep met vier medicijnen hadden een totale overleving van 11,1 maanden, vergeleken met 9,2 maanden voor degenen in de groep met twee medicijnen. De progressievrije overleving was 7,4 maanden versus 5,6 maanden bij de behandeling met twee geneesmiddelen.
Bijwerkingen kwamen echter vaker voor bij deelnemers met het viermedicijnenregime.
Prof. Biankin, die niet betrokken was bij de proef, zei dat onderzoek naar genezing van alvleesklierkanker belangrijk was en dat er meer moest worden gedaan. Hij is de leider van de Precision-Panc-studie, die plaatsvindt in 30 centra in het Verenigd Koninkrijk en helpt patiënten met pancreaskanker toe te wijzen aan specifieke onderzoeken op basis van de mutaties die hun kanker vertoont. Deze meer gepersonaliseerde benadering houdt in dat patiënten met alvleesklierkanker medicijnen krijgen die bedoeld zijn om hun specifieke type kanker aan te pakken.
Voorheen was het zeldzaam om een biopsie van alvleesklierkanker te krijgen, maar nu er meer bekend is over het genoom van alvleesklierkanker, zorgt dit onderzoek ervoor dat dit gebeurt. Hij zei: “Dus wat we hebben ontdekt sinds we het alvleesklierkankergenoom in 2012 hebben gesequenced, is dat we de doelwitten in de alvleesklierkanker zien, de medicijnen werken in, en het is aangetoond dat het werkt bij andere soorten kanker waar het specifieke doelwit is meer voorkomend of in een hoger percentage. En dus waren we van mening dat als we al deze doelen konden meten en detecteren door middel van genetische tests, we mogelijk patiënten konden toewijzen aan deze specifieke onderzoeken.
Het is te hopen dat de bevindingen van deze studie kunnen helpen om alvleesklierkanker op moleculair niveau te richten, hopelijk met betere resultaten.
Lees hier het volledige artikel.