Kan een medicijn tegen hoge bloeddruk veroudering helpen vertragen?

Rilmenidine is een voorgeschreven medicijn dat soms op de markt wordt gebracht onder de merknamen Hyperium, Albarel, Tenaxum en Iterium. Het wordt gebruikt om hypertensie of hoge bloeddruk te behandelen.

Volgens Dr. João Pedro Magalhães, corresponderende auteur van de studie, momenteel voorzitter van moleculaire biogerontologie aan de Universiteit van Birmingham – die aan de Universiteit van Liverpool was in de tijd dat dit onderzoek werd uitgevoerd – voerden wetenschappers eerder een computationele analyse om bestaande medicijnen te identificeren die calorierestrictie kunnen nabootsen.

“Caloriebeperking – het verminderen van de hoeveelheid calorieën zonder ondervoeding – is de meest robuuste en consistente methode van levensduur verlengen en het vertragen van veroudering, ‘vertelde hij Medisch nieuws vandaag.

“Echter, caloriebeperking heeft een aantal bijwerkingen, en daarom is het van groot belang om verbindingen te identificeren die de voordelen van caloriebeperking nabootsen,” voegde Dr. Magalhães eraan toe.

“Onze computationele methode werkt door geneesmiddelen te identificeren die moleculaire handtekeningen vertonen die vergelijkbaar zijn met calorierestrictie en stelde ons in staat om verschillende verbindingen te identificeren als kandidaten voor het vertragen van veroudering.”

“Wij eerder gepubliceerd op een andere kandidaat, allantoïne, maar besloot toen om zich te concentreren op rilmenidine omdat het oraal beschikbaar is met klinische toepassingen bij mensen en bescheiden, zeldzame bijwerkingen, “vervolgde hij. “Daarom is het een aantrekkelijk medicijn voor herpositionering voor andere leeftijdsgerelateerde ziekten en anti-veroudering in het algemeen.”

Voor deze studie gebruikten Dr. Magalhães en zijn team een ​​diermodel, de rondworm Caenorhabditis eleganswaarvan hij zei dat hij maar een paar weken leeft.

“We ontdekten dat dieren die met rilmenidine werden behandeld, aanzienlijk langer leven, ongeveer 20%, dan controles”, legde hij uit. “We vonden ook voordelen voor de levensduur en de gezondheid bij zowel jonge als oude dieren.”

“Vervolgens keken we naar gezondheidskenmerken en ontdekten dat dieren die met rilmenidine werden behandeld, langer gezonder zijn, wat betekent dat zowel de levensduur als de gezondheidsspanne worden verlengd door behandeling met rilmenidine,” voegde Dr. Magalhães toe.

Dr. Magalhães zei dat omdat rilmenidine al in de kliniek wordt gebruikt, ook door oudere personen, oraal beschikbaar is en zeldzame en niet-ernstige bijwerkingen heeft, het plausibel is om het voor andere klinische toepassingen te gebruiken.

“Hoewel er natuurlijk meer werk nodig is om de effectiviteit ervan vast te stellen in de context van andere ouderdomsziekten”, vervolgde hij.

In dit stadium zei Dr. Magalhães dat hij alleen maar kan speculeren wanneer we artsen in staat zullen zien om rilmenidine voor te schrijven als een antiverouderingsinterventie.

“Op dit moment bestaat er niet zoiets als een anti-verouderingsrecept, ook al zijn er een paar medicijnen die aangeprezen zijn [as] met potentiële anti-verouderingseigenschappen, “legde hij uit. “Vanuit een regelgevend perspectief is het ook onduidelijk of medicijnen kunnen worden voorgeschreven voor veroudering, hoewel wij en anderen [have been] in deze richting duwen.”

“Ik denk dat het mogelijk zal zijn om medicijnen voor een lang leven, waaronder rilmenidine, opnieuw te gebruiken voor andere leeftijdsgerelateerde ziekten, uiteraard onder voorbehoud van meer studies,” voegde Dr. Magalhães eraan toe.

“Met andere woorden, ik denk dat we eerst zullen zien dat medicijnen voor een lang leven worden hergebruikt voor andere leeftijdsgerelateerde ziekten en, als dat lukt, zie ik een toekomst voor me waarin we medicijnen voor een lang leven gebruiken als anti-veroudering als een vorm van preventieve interventie of profylaxe.”

MNT sprak ook met Dr. R. Sean Morrison, de Ellen en Howard C. Katz Professor en voorzitter van de Brookdale Department of Geriatrics and Palliative Medicine op Mount Sinai, over deze studie. Hij merkte op:

“Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat caloriebeperking de levensduur kan verlengen in een aantal studies, hoewel het toepassen van deze strategie bij mensen moeilijk en niet erg praktisch is – mensen houden er niet van om de hele tijd honger te hebben. Een onderzoeksstrategie was om medicijnen te identificeren die het effect van calorierestrictie op cellulair niveau kunnen nabootsen en om te zien of deze medicijnen ook de levensduur kunnen verbeteren.

Dr. Morrison zei dat hoewel deze vroege studie bemoedigend is, we lichtjaren verwijderd zijn van het kunnen zeggen van iets over dit onderzoek met betrekking tot het ouder worden van de mens.

“Deze studie moet opnieuw worden gerepliceerd in het wormmodel en vervolgens worden bestudeerd in complexere soorten voordat er conclusies kunnen worden getrokken,” voegde hij eraan toe. “Ik investeer bijvoorbeeld nog niet in rilmenidine-aandelen.”