Paarse groenten en knollen kunnen superieure antidiabetische eigenschappen hebben

Anthocyanen worden op basis van hun moleculaire structuur in 2 categorieën verdeeld: geacyleerd en niet-geacyleerd.

Geacyleerde anthocyanen hebben een chemische groep die een “acylgroep” wordt genoemd (bestaande uit een koolstofatoom en een zuurstofatoom die dubbel aan elkaar zijn gebonden, met een enkele binding aan een ander koolstofatoom), die niet-geacyleerde anthocyanen ontbreken.

In vergelijking met niet-geacyleerde anthocyanen zijn geacyleerde anthocyanen stabieler en beter bestand tegen vertering. Om deze reden worden ze niet verteerd en opgenomen in de maag en de bovenste darm, en gaan ze door naar de dikke darm, waar ze uitgebreid worden afgebroken door darmmicro-organismen.

Vlierbessen, bramen en zwarte bessen bevatten voornamelijk niet-geacyleerde anthocyanen, terwijl geacyleerde anthocyanen worden aangetroffen in rode radijs, paarse maïs, zwarte wortel, rode kool en paarse zoete aardappel.

Studies naar de twee soorten anthocyanines verschillen in opzet en analysemethoden, waardoor het moeilijk is om duidelijke conclusies te trekken over de verschillen in biologische activiteit.

Dr. Baoru Yang, hoogleraar voedingswetenschappen aan de Universiteit van Turku, en haar coauteurs van de recensie suggereren echter dat geacyleerde anthocyanines superieur kunnen zijn aan niet-geacyleerde anthocyanines in termen van anti-diabetische eigenschappen.

Dr. Taylor C. Wallace, adjunct-professor bij het Department of Nutrition and Food Studies aan de George Mason University en directeur en CEO van de Think Healthy Group, vertelde Medisch nieuws vandaag dat het belangrijk is om rekening te houden met andere verschillen in de bronnen van geacyleerde en niet-geacyleerde anthocyanen.

“[Acylated anthocyanin-rich] paarse aardappelen bevatten ook veel resistent zetmeel en andere verbindingen die kunnen bijdragen aan hun antidiabetische effecten. [Nonacylated anthocyanin-rich] bessen bevatten een aanzienlijke hoeveelheid natuurlijke suiker die sommige van de antidiabetische effecten van anthocyanine teniet kan doen.
— Dr Taylor Wallace

Onderzoekers hebben de effecten van verschillende anthocyanines op bacteriën die in de darm (of het darmmicrobioom) leven bestudeerd met behulp van diermodellen.

In een muisstudie verhoogden niet-geacyleerde anthocyanines uit zwarte rijst de overvloed aan bepaalde darmbacteriën, waaronder Akkermansia muciniphila. A. muciniphila is geweest getoond om de insulinesecretie te stimuleren en te leiden tot een verbeterd glucosemetabolisme bij muizen met diabetes type 2.

Geacyleerde anthocyanines uit verschillende bronnen, zoals paarse zoete aardappel en Concord-druif, hebben ook aangetoond dat ze het darmmicrobioom beïnvloeden door de groei van nuttige bacteriën te bevorderen, de groei van schadelijke bacteriën te remmen en de productie van vetzuren met een korte ketendie gunstig zijn voor de darmgezondheid en glykemische controle.

Dr. Wallace vertelde het MNT dat de meeste onderzoeken tot nu toe niet voldoende geavanceerd of gevalideerd zijn “om echt te weten wat er gebeurt met anthocyanines in het maagdarmkanaal.”

“Gezuiverde radioactief gelabelde niet-geacyleerde en geacyleerde anthocyanines moeten bij mensen worden toegediend om echt te weten of er een verschil is (dit is voor zover ik weet niet gedaan omdat het erg duur is)”, zei hij.

Een van de farmacologische effecten van anthocyanines is de remming van koolhydraatverteringsenzymen, wat leidt tot een verlaging van de bloedglucosespiegels. Bovendien heeft onderzoek aangetoond dat anthocyanines glucose- en lipidenmetabolismeroutes in de lever en spieren activeren, die ook bijdragen aan het verlagen van de bloedglucosespiegels.

In één studie, van diabetische muizen die gedurende 2 weken vrijelijk mochten eten, waren bij degenen die werden aangevuld met extract van moerbeivruchten met niet-geacyleerde anthocyanen, de bloedglucosespiegels aan het einde van de studie ongeveer 30% lager dan muizen zonder supplementen.

Evenzo ontdekte een andere studie dat het gedurende 4 weken voeren van geacyleerde anthocyanine-extracten van paarse zoete aardappel met een dagelijkse dosis van 500 mg / kg lichaamsgewicht aan diabetische muizen leidde tot een significante verlaging van de bloedglucose en verbetering van de insuline-ongevoeligheid in de behandelingsgroepen.

De bloedglucoseverlagende effecten van anthocyanines zijn toegeschreven aan anthocyanine-activering van AMPK- (AMP-activerende proteïnekinase) en PI3K / AKT-routes (fosfoinositide 3-kinase / proteïnekinase B), die cruciaal zijn voor het glucose- en lipidenmetabolisme.

Dr. Wallace wees er echter op dat de meeste studies die in de review werden aangehaald anthocyanine-rijke extracten gebruikten in plaats van gezuiverde anthocyanines, dus andere polyfenolen en flavonoïden die in de extracten aanwezig waren, zouden synergetische effecten kunnen hebben.

De meeste flavonoïden kunnen ook de opname van koolhydraten beïnvloeden door koolhydraatverterende enzymen te remmen en zich aan suikers te binden, waardoor hun opname wordt voorkomen.

Het eten van koolhydraten of vet veroorzaakt een kortdurende inflammatoire immuunrespons. Normaal gesproken gaat de ontsteking snel over, maar als dat niet het geval is, kan deze chronisch worden. Chronische ontsteking kan de insuline-afscheidende cellen in de pancreas beschadigen, wat kan leiden tot obesitas, insulineresistentie en diabetes type 2.

In onderzoeken met diabetische muizen verminderde voedingssuppletie van zowel niet-geacyleerde als geacyleerde anthocyanines de ontsteking. Deze vermindering van ontsteking vermindert de insulineresistentie en verbetert het glucosemetabolisme bij diabetes.

Verschillende studies hebben aangetoond dat anthocyanines een ontstekingsremmend effect hebben door het remmen van de NF-KB-ontstekingsroute. Andere studies hebben aangetoond dat niet-geacyleerde anthocyanines activeer het Nrf2-paddat helpt bij het produceren van antioxiderende eiwitten om te beschermen tegen ontstekingen of door letsel veroorzaakte oxidatieve schade.

Recente bevindingen over de antidiabetische effecten van anthocyanines suggereren dat het eten van meer anthocyaninerijke groenten en fruit gunstig kan zijn voor de preventie en behandeling van diabetes type 2.

Hoewel het een uitdaging is om duidelijke conclusies te trekken over de verschillen in biologische activiteit tussen de twee soorten anthocyanines vanwege verschillen in onderzoeksopzet en analysemethoden tussen studies, concluderen Dr. Yang en coauteurs dat geacyleerde anthocyanines meer potentiële voordelen kunnen hebben bij het reguleren van het energiemetabolisme. , ontsteking en darmmicrobiota bij diabetes type 2 in vergelijking met niet-geacyleerde anthocyanines.

Andere onderzoekers menen echter dat het nog te vroeg is om definitieve conclusies te trekken.

“Ik ben niet op de hoogte van studies die gezuiverde geacyleerde en niet-geacyleerde anthocyanen rechtstreeks vergelijken. Ik zie dit artikel als ‘hypothese-genererend’, dat zou worden gepubliceerd om een [g]rant om deze exacte vraag te bestuderen. Op dit moment denk ik niet dat er genoeg bewijs is om harde conclusies of uitspraken over de volksgezondheid te doen,’ zei dr. Wallace.

In hun bespreking van huidig ​​onderzoek erkennen Dr. Baoru Yang, professor voedingswetenschappen aan de Universiteit van Turku, en haar coauteurs ook dat “het darmmicrobiota-modulerende effect van geacyleerde anthocyaninen nader onderzoek verdient in verschillende modellen, evenals verschillende fysiologische en pathologische aandoeningen.”