Ik heb mijn vrije dagen doorgebracht zoals ik had beloofd, maar mijn man gebruikt zijn tv-kijken of het spelen van videogames meestal om vervolgens aan te kondigen dat hij te moe is om de andere dingen te doen die hij van plan was.
Het is natuurlijk helemaal zijn zaak. Hij is een uitstekende echtgenoot en vader, onze rekeningen worden betaald en ik heb geen reden (of recht) om hem te vertellen hoe hij zijn vrije tijd moet besteden. Maar ik maak me zorgen dat dit op een oneerlijke manier werkt; over een paar weken zal ik mijn les hebben afgerond en mijn normale trainingen hebben gekregen, maar hij zal niet hebben gedaan wat hij van plan was te doen. Is het aan mij om te proberen hem te pushen, of hem zelfs te herinneren aan wat hij zei dat zijn doelen in het begin waren?
“Uit”: Oneerlijk hoe? Ik begrijp het niet.
Je komt uit je vrije dagen met iets om voor hen te laten zien, ja, en technisch gezien zal hij dat niet doen, maar: 1. Rust is belangrijk. 2. Het is zijn vrije tijd om naar eigen goeddunken te gebruiken of te misbruiken.
Dus nee, het is niet aan jou om ‘hem te proberen te pushen’.
Als hij down is en klaagt dat hij de tijd heeft verspild, dan kun je zeker vragen of hij jouw inbreng wil of alleen een oor.
Maar hem eraan herinneren “wat hij zei dat zijn doelen waren” is waarschijnlijk niet jouw beste invalshoek, ook al verwelkomt hij je gedachten. Hij weet het toch? Waarschijnlijk te goed? Het probleem is de moeilijkheid om doelen om te zetten in actie in een omgeving waar alleen de basisprincipes van werken of studeren plus jonge kinderen (plus huwelijk/partnerschap of alleen-ouderschap, beide hebben hun stressfactoren) mensen tot het uiterste belasten; we hebben massale maatschappelijke ontkenning over hoeveel we van ouders vragen. En je beoordeelt hem op je doelen en wat je onder deze omstandigheden kunt doen.
Bovendien doet ieder van jullie 24 uur per week aan solozorg, wat veel is. Zijn de kinderen zelfs 48 uur per week wakker in uw aanwezigheid?
Maar hoe dan ook … Ik stel een andere invalshoek voor: dat vrijwilligerswerk misschien kan wachten. Of, 24 uur is te veel. Of, als hij de tijd echt beter wil gebruiken, dat het de moeite waard is om te heroverwegen hoe ‘beter’ eruit ziet: bijvoorbeeld een wandeling maken in plaats van op de bank te gaan liggen. Dat is een lagere lat om te wissen dan “zich inzetten voor vrijwilligersorganisatie voor extra carrièrepunten.” Respecteer de uitputting; vergeving bevorderen.
Nogmaals, dit is ALS hij om uw input vraagt - en zelfs dan raad ik u aan om met vragen te leiden naar het doel om hem te helpen in plaats van naar binnen te springen om te helpen. Omdat hij beter weet waar hij mee te maken heeft dan jij, en door eerst zijn gedachten te krijgen, kun je hem helpen.
Als hij je niet uitnodigt om te wegen? Oordeel dan niet, en laat hem gamen. En behandel het concept van een vrije dag als breder dan alleen zelfverbetering en meer permanent dan opluchting voor het opvoeden van kleine kinderen. Behandel het (en pas het aan) als een heel goed concept in het algemeen om jullie beiden te helpen jezelf gezond te houden onder de druk van het dagelijks leven.
Lees hier het volledige artikel.