Claude Monet en Olafur Eliasson in gesprek bij The Frick informeert onze perceptie van kleur, licht, omgevingen

Claude Monet verhuisde zijn gezin in 1878 van Argenteuil, een noordwestelijke voorstad van Parijs, naar Vétheuil, een gemeente aan de Seine, zo’n 60 kilometer ten noordwesten van de stad. Zijn vrouw stierf een jaar later, maar Monets creatieve proces bleef floreren in zijn nieuwe omgeving, waarmee hij zijn oeuvre als landschapsschilder uitbreidde.

Money beeldde Vétheuil af vanuit talloze perspectieven door de seizoenen heen, soms schilderend vanaf een boot op de 777 kilometer lange rivier. Tussen 1878 en 1879 legde Monet dit uitzicht op een ijskoude Seine en de middeleeuwse kerktoren van Vétheuil vast, beelden die hij opnieuw bezocht en opnieuw bedacht door middel van een reeks blikken en omgevingen.

Vetheuil in de wintereen 27-inch-bij-35⅜-inch olieverf op canvas, is momenteel in gesprek met een nieuw werk van Olafur Eliasson (geb. 1967, Denemarken) gemaakt voor installatie in The Frick Collection om de veelgeprezen Diptych boekenreeks.

Het werk van Eliasson dat twee jaar in de maak is en te zien is in de Frick is groot in omvang en in theorie, maar kleiner dan de gebeeldhouwde en grootschalige installatiestukken die het vaakst worden geassocieerd met de baanbrekende IJslands-Deense kunstenaar. Net als bij Monets veelzijdige verkenning van zijn natuurlijke omgeving, experimenteert Eliasson met elementaire materialen zoals licht, water en luchttemperatuur om de kijker te boeien en een onderzoek naar onze omgeving uit te lokken.

Voor Kleurexperiment nr. 109de Frick stuurde een hoogwaardige afdruk van een in kleur gekalibreerde foto van Vetheuil in de winter naar Studio Other Spaces in Berlijn, opgericht door Eliasson en architect Sebastian Behmann. Eliasson abstraheerde vervolgens het palet van het onderwerp en verspreidde de kleuren op het oppervlak van het ronde canvas in een gradiëntkleurenwiel dat overgaat van donker naar licht. De omtrek van het schilderij van Eliasson is groot genoeg om de Monet binnen het kleurenwiel te omarmen.

Eliasson onderzoekt nauwgezet hoe zijn kunstwerken zich verhouden tot zijn omgevingen, zowel natuurlijk als interieur, zoals het tijdelijke huis van de Frick Collection in Frick Madison. Het bekijken van deze twee werken op het voormalige terrein van de Met Breuer en het Whitney Museum of American Art, terwijl het landhuis wordt gerenoveerd, vergroot de kunsthistorische betekenis nog verder. Toen ik Eliasson en Behmann in augustus ontmoette om hun samenwerking te vieren, Verticaal Panorama Paviljoen (2022), in de 200 hectare grote Carneros Estate-wijngaard van The Donum Estate, spraken ze gepassioneerd over het doel om elk aspect van hun door de mens gemaakte bladerdak te integreren met ecologie.

De combinatie van kunstwerken is te zien tot en met 22 januari 2023 en gaat vergezeld van een publicatie met tekst van Eliasson en een essay van Frick Curator Emerita Susan Grace Galassi.

“Van onze onderwijsprogramma’s tot onze publicaties, de Frick omarmt betrokkenheid bij kunst door traag te kijken en gedeelde gesprekken”, zegt Xavier F. Salomon, adjunct-directeur en Peter Jay Sharp hoofdconservator bij de Frick. “De structuur van onze Diptychs-serie typeert dit , en we kijken erg uit naar het komende deel met de focus op Monet. Het feit dat de serie nu de inspiratie is geweest voor het maken van een kunstwerk dat is gekoppeld aan een bepaald schilderij van Frick, is opwindend voor ons, en we zijn verheugd om het boek in zekere zin tot leven te brengen door de schilderijen samen in onze galerijen te presenteren .”