Met betrekking tot evolutie zijn onze hersenen niet veel veranderd sinds de prehistorie toen we jagers en verzamelaars waren in de wilde natuur. Tegenwoordig leven de meesten van ons echter in een stedelijke omgeving en zijn afhankelijk van digitalisering.
“Om onze prehistorische hersenen te stimuleren en gezonde geesten en gewoonten in deze nieuwe wereldorde te ondersteunen, moeten we daarom de natuur in gaan, al is het maar voor groene “micropauzes”. ” zegt Dr. Anna Erat, Harvard -opgeleide arts en medisch directeur voor preventie bij de gerenommeerde particuliere ziekenhuisgroep Hirslanden in Zwitserland.
Ik heb dr. Erat ontmoet in haar geboorteplaats in Zürich, Zwitserland nadat we ons gesprek begonnen tijdens het World Economic Forum in Davos eerder dit jaar, tijdens een Open Forum-paneldiscussie „Nature Heals“, die door haar werd gemodereerd.
Dr. Erat, hoe kan de natuur de mensheid genezen?
Dr. Erat: De natuur biedt remedies om te genezen en om ons te beschermen tegen schadelijke microben en ziekten. Neem aspirine als voorbeeld, een natuurlijk middel dat een farmaceutische mijlpaal is geworden. Reeds de oude Egyptenaren gebruikten wilgenboombladeren en schors die het actieve ingrediënt aspirine bevatten om koorts en pijn te verlichten. Andere voorbeelden zijn artemisinine en kinine tegen malaria, beide afkomstig uit planten.
Op een zeer fundamenteel niveau voorziet de natuur ons echter duidelijk van voedingsstoffen en antioxidanten die ons in staat stellen te genezen en te overleven. De biljoenen cellen van het lichaam worden bedreigd door gebrek aan voedsel en door chemicaliën – zoals vrije radicalen – die worden gegenereerd wanneer voedsel wordt omgezet in energie tijdens het sporten, of wanneer het lichaam wordt blootgesteld aan luchtvervuiling en zonlicht. In grote hoeveelheden beschadigen vrije radicalen cellen en genetisch materiaal. Gelukkig voorziet de natuur ons van voedingsstoffen en antioxidanten die deze vrije radicalen neutraliseren en die DNA-reparatiemechanismen ondersteunen die ons in staat stellen te genezen. De meest bekende zijn vitamine C, flavonoïden, carotenoïden en vitamine E, samen met de mineralen zoals selenium en mangaan.
Waarom is de natuur zo belangrijk voor ons welzijn en wat zijn de medische voordelen van in de natuur zijn?
De meesten van ons weten uit de eerste hand dat tijd doorbrengen in de natuur ons een beter gevoel kan geven. Dit is niet alleen een placebo-effect. Jaren van onderzoek tonen aan dat het zien van vegetatie, water, licht en dieren veel psychologische voordelen met zich meebrengt. We weten dat bijvoorbeeld mensen die buiten de stad wonen minder snel psychische klachten hebben. Evenzo zijn kleine micro-pauzes in de natuur of stedelijke groene gebieden zeer gunstig voor stressvermindering en algemeen mentaal welzijn. We moeten inderdaad de natuur betrekken bij ons dagelijks leven voor geestelijke gezondheid en stressvermindering.
Maar de positieve effecten zijn niet alleen te zien in de geestelijke gezondheid. Zo is bijvoorbeeld 30 tot 50% van alle vormen van kanker te wijten aan leefstijlfactoren en risicofactoren zoals milieuvervuiling, slechte sanitaire voorzieningen en watervervuiling, maar ook gebrek aan lichaamsbeweging. Inactiviteit wordt zelfs beschouwd als een van de grootste volksgezondheidsproblemen in de 21e eeuw en is een belangrijke risicofactor voor niet-overdraagbare ziekten zoals hart- en vaatziekten, kanker en diabetes. Daarom moeten we leefruimtes bouwen die dagelijkse lichaamsbeweging mogelijk maken en gezonde gewoonten en beloopbaarheid bevorderen. Verder moeten we ons richten op circulaire economie in stadsontwerp dat goed afvalbeheer, recycling en hergebruik mogelijk maakt, wat uiteindelijk ook leidt tot minder afval en schone lucht en water.
Wat kunnen/moeten we allemaal leren van de natuur?
De natuur is afhankelijk van zelforganisatie, waardoor een organisme kan overleven door middel van zelfherstel door een proces waarbij een vorm van algehele orde ontstaat door lokale interacties tussen delen van een aanvankelijk ongeordend systeem. Voorbeelden van zelforganisatie in de natuur zijn kristallisatie, thermische convectie van vloeistoffen, chemische oscillatie, zwermen van dieren, neurale circuits. Evenzo zijn economische systemen en de samenleving ook afhankelijk van individuen die verantwoordelijkheid nemen en actie ondernemen voor het algemeen welzijn en impact op grotere schaal. Aangezien zelforganisatie de opkomst is van patroon en orde in een systeem door interne processen, in plaats van externe beperkingen of krachten, is elke individuele actie, lokale interactie tussen individuen, van belang als het gaat om natuur en duurzaamheid. Kortom, we kunnen niet alleen afhankelijk zijn van beleid en regeringen om de weg naar gezondheid, natuur en duurzaamheid te leiden. Ieder individu moet ook zijn verantwoordelijkheid nemen. Het beroemde citaat van president John F. Kennedy tijdens zijn inaugurele rede weerklinkt hier meer dan ooit: “En dus, mijn mede-Amerikanen: vraag niet wat uw land voor u kan doen – vraag wat u voor uw land kunt doen.”
Hoe kunnen we de natuur helpen genezen?
Het is algemeen bekend dat meer dan 50% van de wereldbevolking in steden woont en er wordt voorspeld dat tot 80% van de hele wereldbevolking in 2060 in een stedelijke omgeving zal wonen. Daarom moeten we ons afvragen hoe we vorm kunnen geven stedelijke gemeenschappen en onze omgeving zodat steden worden gebouwd voor mensen, dieren (inclusief insecten) en planten en niet andersom. De vraag hoe we mensen in landelijke omgevingen kunnen laten wonen en toch moderne beroepen en doelgerichte sociale interacties kunnen uitoefenen, is net zo belangrijk. Hoe kunnen we gezonde leefruimtes bevorderen in omgevingen, zowel in steden als op het platteland?
Groene daken zijn een steeds vaker voorkomende manier om meer natuur in steden te brengen en bestaan normaal gesproken uit laagblijvende planten in lichtgewicht constructies zoals muren of plafonds. Toch is er ook een acute behoefte aan een evenwicht tussen economische ontwikkeling en ecologische duurzaamheid. Dit betekent een drastische verschuiving van een lineaire “take, make and waste”-mentaliteit. Wat stadsplanning betreft, biedt Singapore een geweldig voorbeeld van circulaire economie als integraal onderdeel van het groene plan en het zero waste masterplan van de stad. Andere landen, zoals Finland, hebben ook deze aanpak van delen, leasen, hergebruiken, repareren en recyclen overgenomen, die gedeeltelijk wordt ingegeven door schaarste aan hulpbronnen. Door zo’n circulaire aanpak helpen we de natuur te genezen en vice versa.
Door digitalisering en met de pandemie die werken op afstand en thuiswerken katalyseert, kan een steeds groter deel van de beroepsbevolking overal ter wereld werken. Tegenwoordig kunnen gekwalificeerde professionals daarom ook buiten de stad in de natuur wonen, terwijl ze carrière maken en bijdragen aan het succes van hun organisatie. Externe en flexibele werkomstandigheden verminderen dus duidelijk buitensporige stedelijke groei en de daarmee gepaard gaande bedreigingen.
Wat zijn uw belangrijkste resultaten van het „Nature Heals“-panel in Davos?
Afgezien van hulpbronnenbeheer – waaronder circulaire economie en duurzame verstedelijking vallen – kijken we ook hoe we plattelandsgebieden, inheemse culturen en biodiversiteit kunnen beschermen. De natuurtoestand en de gezondheid van de mens zijn sterk onderling afhankelijk en met elkaar verbonden. Daarom moeten we, om de natuur te laten genezen, de biodiversiteit ondersteunen en ons milieu beschermen tegen vervuiling zoals microplastics en vervuild water en tegen klimaatverandering. Het verlies aan biodiversiteit vermindert bijvoorbeeld de aanvoer van grondstoffen voor medicijnontdekking en biotechnologie.
Gelukkig worden planetaire gezondheidslessen steeds meer geïntegreerd in het curriculum van niet-gegradueerden en afgestudeerden aan universiteiten zoals de Sunway University in Maleisië. Evenzo worden uitvoerende managers geleerd over het belang van gezondheid in het management. Inderdaad, verschillende nieuwe opkomende programma’s voor levenslang leren en loopbanen in de tweede helft van het leven aan Harvard, Oxford en St. Gallen leggen sterk de nadruk op gezondheid in leiderschap en bestuur. Ten slotte worden ook lessen gezond leven en bewegen een integraal onderdeel van het onderwijs voor jonge kinderen. Met andere woorden, heroverweging en positieve invloed op natuur en gezondheid vinden plaats op alle niveaus van de samenleving en op alle leeftijden.
Lees hier het volledige artikel.