Wat is voor jou op dit moment de grootste uitdaging in de mode?
Eigenlijk nooit het principe van plezier verliezen. We weten dat het een zeer veeleisende industrie is, die zeer competitief is, die soms gebaseerd is op macht, mogelijkheden, enz. Het gaat er dus om nooit uit het oog te verliezen dat het een fantastische metier is, die verloren kan gaan in al die overwegingen – de druk, de verantwoordelijkheden, constante concurrentie en een supersnel tempo dat enorm veel energie en aandacht vraagt. Het is de constante uitdaging: bij elke collectie, bij elk voorstel bedenken hoe gelukkig we zijn om hier te zijn en te blijven. Zeker als je al een paar jaar bezig bent. Je staat ‘s ochtends op, je hebt een team waar je van houdt, je houdt ervan om op dit moment aan die specifieke jurk te werken, of onderzoek te doen, of iemand te ontmoeten die je wilt kleden en die deel wil uitmaken van wat we doen, en altijd wil zijn verbonden met de wereld. Als ontwerper is dat de zeer persoonlijke uitdaging van de baan.
Wat is de balans om trouw te blijven aan een stem, een visie, een geest – en jezelf dan in de mix te brengen?
Bij Jean Paul Gaultier is het heel eenvoudig omdat het zo eigentijds en modern is dat er geen verband is met een tijd en hoe je dat voor nu moet vertalen. Ik zou praktisch wat stukken kunnen pakken en ze meteen weer op de landingsbaan kunnen leggen. Het werkt nog steeds. Paco Rabanne was erg verankerd in de jaren ’70, dus dat gaat over het uitzenden van een andere boodschap. Het gaat uiteindelijk om respect, voor het werk en voor een manier van werken. Die exacte balans vinden tussen wat je kunt brengen – liefde voor je werk – en tegelijkertijd vervoerd worden door de geest en manier van werken van Jean Paul Gaultier. Uitgenodigd worden in iemands huis is een vorm van beleefdheid, dus het idee is om jezelf daardoor te laten doorkruisen en niet andersom.
In alle bescheidenheid, welke eigenschappen denk je dat je deelt?
Nieuwsgierigheid, een bepaald idee van plezier, lichtheid en plezier maken. Ook het idee van onbevreesde zelfexpressie, in verschillende registers, en plezier hebben met het idee van smaak dat niet noodzakelijkerwijs [just defined by] Parijs, mode, minimalisme. Van jezelf potentieel in gevaar brengen, maar iets gaan ontdekken dat je op dat moment interesseert.
En verschillen?
Er is een gedeelde cultuur, maar ook een andere. Het niet hebben van dezelfde interesses maakt het aantrekkelijk – het laat je dingen opschudden. Vanuit cultureel oogpunt zijn we van verschillende generaties, dus ik kan me voorstellen dat we bepaalde dingen mogelijk niet op dezelfde manier zien. Jean Paul heeft alles al verkend. Hij zal zich natuurlijk blijven uiten, maar in andere domeinen. In termen van verschillen bevinden we ons helemaal niet in hetzelfde stadium van prestatie.
Julien Dossena zal in juli zijn collectie voor Jean Paul Gaultier tonen.
Lees hier het volledige artikel.