Nederlands
English
Français
Deutsch
Italiano
Português
Русский
Español
De aanklacht van een federale grand jury vertegenwoordigt een buitengewoon moment in de juridische en politieke geschiedenis van de Verenigde Staten. Het belangrijkste is dat het een juridische afrekening is voor de voormalige president zoals hij nog nooit heeft meegemaakt en de details in de aanklacht onderstrepen het gevaar waarmee hij nu wordt geconfronteerd.
Het besluit om een aanklacht in te dienen, brengt ook enkele risico’s met zich mee voor het ministerie van Justitie en de regering van president Biden, aangezien de beklaagde de koploper is voor de Republikeinse presidentiële nominatie. Speciaal aanklager Jack Smith, die het onderzoek leidde, en procureur-generaal Merrick Garland, die de aanklacht toestond, moesten de rechtsstaat afwegen tegen de mogelijke politieke terugslag van Trumps bondgenoten, maar het was Trump zelf die hielp de aanklager af te dwingen. hand.
Trump zal zich dinsdag in Miami melden bij de federale rechtbank om te worden aangeklaagd in een zaak die betrekking heeft op kwesties die de kern vormen van de taak van een opperbevelhebber: het omgaan met, of wat de regering zegt, het verkeerd omgaan met, nationale veiligheidsgeheimen. Het gaat ook om wat het ministerie van Justitie zegt, het opzettelijke verzet van de voormalige president om honderden van deze geheime documenten terug te sturen naar het Nationaal Archief, waar ze volgens de wet thuishoren.
Tweemaal afgezet en tweemaal vrijgesproken, de overlevende van talloze wetshandhavingsonderzoeken en de meest ontwrichtende politicus van zijn tijd, gaat Trump nu het meest uitdagende hoofdstuk van zijn leven in. Een jury van zijn collega’s, in plaats van de gekozen functionarissen die hem hebben vrijgesproken in de beschuldigingen, zal een oordeel vellen over de juridische aanklachten. Republikeinse kiezers zullen een oordeel vellen over de vraag of hij hun sterkste kandidaat is bij algemene verkiezingen. En als hij hun kandidaat wordt, zullen de kiezers van de algemene verkiezingen worden gevraagd om te beslissen of hij opnieuw president moet worden.
De juridische en politieke gebeurtenissen spelen zich gelijktijdig af en er is geen garantie dat de uitkomsten in de rechtbank en bij de stembus hetzelfde zullen zijn. Dit onderstreept de gewichtige aard van de beslissing van de regering om een voormalig president aan te klagen en vergroot ook de kans dat Trump de aanklacht zal gebruiken om het politieke debat op te stoken, zoals hij donderdagavond begon te doen.
De aanklachten tegen Trump in de nieuwe zaak zijn van een andere orde dan de andere rechtszaken waarin hij dit jaar betrokken is geweest. Dat wil niet zeggen dat de ernst van de beschuldigingen in de recente civiele zaak waarin een jury hem aansprakelijk stelde voor seksueel misbruik, een zaak die werd aangespannen door schrijver E. Jean Carroll, niet wordt gebagatelliseerd. Het ontkent evenmin het belang van strafrechtelijke aanklachten die in New York hangende zijn, waarin de voormalige president is aangeklaagd voor 34 gevallen van het vervalsen van zakelijke gegevens om zwijggeldbetalingen aan een volwassen filmactrice te verbergen.
Toch betrof de eerste zaak acties die tientallen jaren geleden plaatsvonden, en de tweede vond plaats tijdens de campagne van Trump in 2016 en voordat hij aantrad. Beide zaken weerspiegelden het soort details dat jarenlang zijn publieke imago heeft gevormd en dat politiek gezien minimale impact op Trump heeft gehad.
De nieuwe aanklacht, die Trump donderdagavond op Truth Social aankondigde voordat het ministerie van Justitie iets in het openbaar had gezegd, betreft officieel gedrag en acties tijdens en na zijn presidentschap. Trump handhaaft het vermoeden van onschuld. De regering zal haar zaak voor de rechtbank moeten bewijzen. De advocaten van Trump beloven die strijd in de rechtszaal te winnen. Desalniettemin roepen de aanklachten vragen op over de geschiktheid van Trump om voor de tweede keer het presidentschap te bekleden.
De nieuwe aanklacht is misschien niet de laatste belangrijke zaak tegen Trump. Het ministerie van Justitie zet het onderzoek voort naar zijn rol bij de aanval op het Capitool van 6 januari 2021 en zijn pogingen om de verkiezingen ongedaan te maken. Bij een ander onderzoek in Georgië wordt gekeken of Trump en anderen de wet hebben overtreden bij hun pogingen om de resultaten van de verkiezingen van 2020 in die staat ongedaan te maken.
Maar al geruime tijd wijzen juridische experts op de huidige zaak met betrekking tot geheime documenten als degene die het grootste juridische risico voor Trump vormde. En als de eerste federale strafrechtelijke aanklacht tegen een voormalige president, weegt het extra gewicht in de ogen van de geschiedenis.
In de uren sinds Trump aankondigde dat hij was aangeklaagd, is er een luide en zeer openbare strijd losgebarsten om de discussie te verschuiven van beschuldigingen van Trumps wangedrag naar beschuldigingen van wangedrag van de overheid. Het wordt geleid door de voormalige president en wordt versterkt door zijn bondgenoten in de Republikeinse Partij, van wie velen hem met spoed hebben verdedigd.
“Ik had nooit gedacht dat zoiets zou kunnen gebeuren met een voormalige president van de Verenigde Staten, die veel meer stemmen heeft gekregen dan welke zittende president dan ook in de geschiedenis van ons land, en die momenteel veruit alle kandidaten leidt, zowel democraat als president. en Republikein, in peilingen van de presidentsverkiezingen van 2024”, schreef Trump op sociale media. IK BEN EEN ONSCHULDIGE MAN!”
Dit was klassieke Trump, de tactiek vertrouwd en voorspelbaar na jaren waarin hij zichzelf heeft vrijgesproken van de verantwoordelijkheid voor zijn eigen acties, zijn critici valselijk beschuldigde van wangedrag en de rol van slachtoffer speelde in de handen van wat hij beweert een bewapende federale regering is.
Hij hoopt van deze zaak weer een voorbeeld te maken van wat volgens hem een jarenlange “heksenjacht” door de regering is geweest om hem te vernietigen. Op zijn beurt is hij vastbesloten om de reputatie van de FBI en het ministerie van Justitie te bezoedelen, zo niet te vernietigen, waarbij velen van de Republikeinse Partij, ooit de partij van wet en orde, zich bij de aanslagen hebben aangesloten. Zelfs vóór deze laatste stap was het vertrouwen van de Republikeinen in de FBI aanzienlijk gedaald en de onmiddellijke reacties van GOP-politici, waaronder kandidaten die Trump de nominatie probeerden te weigeren, hebben hun ongenoegen geuit over wat de DOJ aan het doen is.
Maar het lawaai van dat publieke debat kan de ernst van de beschuldigingen niet verhullen. Hoezeer de voormalige president er ook naar streeft om er een politieke kwestie van te maken, de zoveelste kwestie voor kabeltelevisie om op te kauwen, hij zit nu gevangen in een legaal web dat hem maandenlang zal binden. Hij wordt geconfronteerd met een vastberaden team van federale aanklagers, geleid door een speciale raadsman, Smith, die bekend staat om zijn integriteit en koppigheid.
Deze zaak is al maanden in de maak; niemand kon echt verrast zijn door de beslissing om de voormalige president aan te klagen, en Trump zelf al helemaal niet. Dat maakt het niet minder een test voor het land. Trump is in het verleden ontsnapt en werd versterkt binnen de Republikeinse Partij wanneer hij in onderzoek kwam.
Niemand kan zeggen of dit anders zal zijn, of de beschuldigingen in deze zaak voldoende zijn om een jury te overtuigen een tweede buitengewone stap te zetten en een voormalige president te veroordelen voor misdaden tegen het land. De rechtszaak zal in de openbare discussie onvermijdelijk vermengd raken met de presidentsverkiezingen, en het is moeilijk te zeggen wie de eerste uitspraak zal doen. Het land bevindt zich in woelig vaarwater sinds Trump volgende week acht jaar geleden de roltrap afreed om zijn kandidatuur voor het presidentschap te lanceren, en zal daar blijven totdat de dubbele uitspraken – in de rechtbank en door de kiezers – zijn teruggekomen.
Lees hier het volledige artikel.