‘De Malediven van Italië’: een gids voor paradijselijke stranden en weggestopte steden in Salento

Het blijkt dat je niet naar de tropen hoeft te gaan om zachte zandstranden en kristalhelder water te vinden. Salento, op de hak van Italiëheeft het allemaal.

Salento heeft de naam ‘the Maldiven van Italië’ dankzij de paradijselijke kusten. Het maakt deel uit van de administratieve regio Apulië en heeft ook een rijk cultureel erfgoed, beïnvloed door een mix van culturen die door de eeuwen heen hun sporen hebben nagelaten.

Het ligt tussen de Adriatische Zee in het oosten en de Ionische Zee in het westen. Ook al is het een relatief klein schiereiland – 100 kilometer lang en 40 kilometer breed – de twee kusten zijn enorm verschillend.

Waar is de ‘Malediven van Italië’?

De ‘Malediven van Italië’ liggen aan de Ionische kant van het schiereiland. Sommige van de meeste verbazingwekkend plekken hier zijn Punta Prosciutto (Ham Point), Pescoluse en de natuurparken van Punta Pizzo en Porto Selvaggio, waar de zee zandduinen ontmoet die bedekt zijn met groenblijvend Maquis-struikgewas.

Porto Cesareo maakt deel uit van een zeereservaat dat perfect is voor snorkelen, omdat de zeebodem subtropische kenmerken heeft en dieren die meestal in warmere zeeën worden gezien. De stad heeft natuurlijke eilanden ervoor, zoals Isola dei Conigli (Konijneneiland), dat per boot of gewoon door te zwemmen kan worden bereikt.

Gallipoli aan de westkant is een must om te bezoeken. Het historische centrum is een eiland dat een fort is geworden en toegankelijk is via een 500 jaar oude brug, met een ingewikkeld web van steegjes die bevroren lijken in de tijd.

De belangrijkste bezienswaardigheden zijn het fort, de kathedraal Sant’Agata en Spiaggia della Purità (Purity Beach). Het nabijgelegen Baia Verde is een van de beste plekken voor nachtleven in het hele land.

De twee zeeën ontmoeten elkaar in Santa Maria di Leuca, een van de uitersten van Italië. Mensen komen naar de punt, genaamd Punta Ristola, om zowel zonsondergang als zonsopgang te bewonderen.

Boottochten laten zien hoe verschillend de twee kanten van de kust zijn, terwijl kleine rotsen aan de Ionische Zee veranderen in dramatische kliffen aan de Adriatische Zee. Beide kanten hebben grotten, en sommige waren vroeger de thuisbasis van paleolithische mensen toen de Middellandse Zee was droog land.

Archeologen hebben ook inscripties gevonden uit de Griekse en Romeinse tijd, meestal van zeelieden die goden vroegen om hen te beschermen tijdens hun reizen.

Achter de vuurtoren staat een basiliek, die vroeger een tempel was voor de godin Minerva, hoewel er wordt gezegd dat Sint-Pieter deze kerstende tijdens een pelgrimstocht naar Rome.

De andere kant van Salento biedt een ruige kustlijn

De Adriatische kant van Salento lijkt niet op de Malediven, maar is daarom niet minder mooi. De ruige kustlijn verandert in grotten en kliffen om te verkennen per boot of tijdens het snorkelen of rotsklimmen.

De meest opvallende plek is Il Ciolo, een ravijn met een 40 meter hoge brug over het hoofd die ook een platform is voor iedereen die de moed en de vaardigheden heeft om te duiken.

Het natuurlijke zwembad van Grotta della Poesia (Poëziegrot) maakt toegankelijkere duiken van ‘slechts’ vijf meter mogelijk. Van de vele grotten aan de oostkant is de Grotta della Zinzulusa (Zinzulusa-grot) een van de meest spectaculaire en er is zelfs een kerststal in de kersttijd.

Je zult er meerdere vinden stranden en steden in Salento zijn vernoemd naar een toren (torre), zoals Torre Lapillo, Torre Chianca, Torre Inserraglio, Torre dell’Orso en Torre Specchia Ruggeri. Ze werden gebouwd in de 15e en 16e eeuw toen Salento deel uitmaakte van het koninkrijk Napels.

Vanwege de geografische ligging werd Apulië beschouwd als een strategisch punt tussen Oost- en West-Europa en Afrikadus het moest goed worden verdedigd tegen invasies.

Een andere belangrijke bestemming aan de Adriatische kant is Otranto, een witgekalkte stad met uitzicht op de azuurblauwe zee. Het historische centrum wordt beschermd door Porta di Terra, een poort die dateert uit het Napoleontische tijdperk. Het nabijgelegen Castro en Santa Cesarea zijn ook een bezoek waard om te genieten van het vissersdorpgevoel.

Wat zijn de beste steden in het binnenland om te bezoeken in Salento?

De magie van Salento gaat verder landinwaarts, waar olijfbomenwijngaarden en typische boerderijen, masseries genaamd, kenmerken het landschap.

Er zijn veel steden met goed bewaarde historische gebouwen, zoals Ostuni en Nardò, maar de stad Lecce is de meest onmisbare van allemaal.

Lecce, de grootste stad in Salento, is de thuisbasis van de plaatselijke universiteit en hoofd musea. Het is gebouwd in barokstijl met krijtachtige steen die rozeachtig lijkt onder de zon.

Je vindt een amfitheater op het centrale plein, dat ongeveer een eeuw geleden werd opgegraven nadat een lokale onderzoeker ontdekte dat het gebied op Romeinse ruïnes was gebouwd. Omdat ze niet het hele plein, Piazza Sant’Oronzo, wilden vernietigen, is slechts de helft van het amfitheater zichtbaar onder het maaiveld.

Bekijk onder de vele kerken van de Lecce de kathedraal en de basiliek vanwege hun prachtige barokke details.

Hoe is het eten in Salento?

De lokale keuken in Salento combineert pasta, vis, zeevruchten, burrata en lokaal geteelde groenten zoals tomaten, aubergines en olijven.

De handtekening gerecht is ciceri e tria (pasta met gebakken kikkererwten), die ondanks zijn winterse smaak het hele jaar door wordt gekookt. De typische lunch onderweg is puccia, een flatbread die meestal gevuld is met lokale kaas, gezouten vlees en groenten.

Probeer als toetje (of ontbijt!) de pasticciotto, gebak gevuld met eiervla, en ijs gemaakt met carosello, een vrucht die vaag naar komkommer smaakt.

Wanneer kun je Salento het beste bezoeken?

Salento staat bekend om zijn stormachtige wind, maar krijgt gloeiend heetdus het is misschien het beste om juli en augustus te vermijden wanneer het op zijn warmst en drukst is.

Het is een van de meest trendy gebieden van Italië nadat het de afgelopen tien jaar is ‘ontdekt’ door het massatoerisme. Als je eenmaal bent geweest, begrijp je waarom.

In mei, juni en september neemt de drukte een beetje af.