AI dit jaar zien evolueren was een achtbaan

2022 was zeker een jaar voor AI. Met name het genereren van afbeeldingen is dit jaar enigszins spectaculair van de grond gekomen, hoewel we ook veel vooruitgang hebben gezien in de bredere reikwijdte van machine learning. Het heeft ons zelfs veel aan het denken gezet in de gamesindustrie. En terwijl velen het zullen aankondigen als iets dat al onze problemen zou kunnen oplossen, hebben anderen een iets minder gastvrije benadering gekozen.

Zoals met elke vooruitgang, is er behoorlijk wat controverse mee gemoeid. Naast de door iRobot gevoede angst dat AI op een dag zal opstaan ​​en ons zal gijzelen, is er het (slechts iets) minder zorgwekkende potentieel dat het talloze artiesten zou kunnen verdringen, en het lijkt erop dat het proces al is begonnen.

Hoewel er regels zijn opgesteld om te voorkomen dat de zaken te veel uit de hand lopen, hebben we op internet een vurig discours zien losbarsten over de talloze AI-fenomenen die dit jaar populair zijn, zelfs protesten. Maar is het allemaal erg?

Met zoveel potentiële toepassingen is het moeilijk om het in welke branche dan ook te negeren, en aangezien het veel sneller kan leren dan wij mensen, ben ik ervan overtuigd dat het de komende jaren nog vaker zal voorkomen. Zelfs terwijl ik dit schrijf, beramen onze robot-opperheren ongetwijfeld onze ondergang, maar AI heeft ons zoveel gegeven om dankbaar voor te zijn.

Net als de onophoudelijke maar transformerende mars van de Romeinse legioenen, is AI onze cultuur ten goede of ten kwade doorgedrongen. Dit is het moment om terug te kijken naar hoe ver AI dit jaar is gekomen en om te zien hoe genaaid we zijn.

Robot opperheren

Een jaar van AI-dekking begon bescheiden voor ons. Toen Daniel West ons de AI-gestuurde Lego-sorteermachine bracht (opent in nieuw tabblad), had hij ons niet beter kunnen voorbereiden op een explosie van kunstmatig intelligente robots. En terwijl we allemaal zaten te dromen van de vele organisatorische verbeteringen die AI in ons dagelijks leven zou kunnen aanbrengen (alleen ik?), versnelde MIT het leren van robots (opent in nieuw tabblad) op ongelooflijke manieren.

We hebben ze zelfs pizzarobots zien trainen (opent in nieuw tabblad) om de weg te effenen voor zeer complexe kunstmatige intelligentie – het leren manipuleren van vervormbare objecten die veranderen terwijl ze worden gevormd, is geen gemakkelijke taak geweest voor AI-robots om te leren, maar het draagt ​​​​allemaal bij aan potentiële toepassingen in bijvoorbeeld de gezondheidszorg. En niet alleen pizza krijgt dit jaar de AI-behandeling.

Boston Dynamics heeft onlangs zijn kunstmatig intelligente robothond Spot geüpgraded (die halfgeleiderfabrikant GlobalFoundries al een tijdje gebruikt), dus het kan ons beter behoeden voor een ander chiptekort (opent in nieuw tabblad).

Bovenop alle industriële en wetenschappelijke innovatie, waren we dit jaar getuige van wat volgens mij de eerste AI-robotschilder was die een tentoonstelling hield (opent in nieuw tabblad) voor de kunst die ze had gemaakt. En hoewel ze misschien niet de eerste AI was die het artistieke veld betrad, geeft ze wel een goed beeld van hoe kunstmatige intelligentie (zelfs zonder fysieke vorm) in 2022 furore heeft gemaakt in de artistieke gemeenschap.

AI-kunstenaar

Tussen Nvidia die 10 miljoen landschapsafbeeldingen invoert in zijn geüpgradede AI-kunsttool (opent in nieuw tabblad) in januari zodat het zelfs mijn obscure krabbels in meesterwerken kan veranderen, en Adobe besluit deze maand dat het AI-gegenereerde stockfoto’s gaat verkopen (opent in nieuw tabblad)het was een echte achtbaan om de AI-kunstsaga van 2022 te zien ontvouwen.

We hebben mensen AI zien gebruiken om Minecraft-werelden te veranderen (opent in nieuw tabblad) in schattige pittoreske taferelen, algoritmen die kunstwerken uitbreiden door te interpreteren wat er achter Michelangelo’s ‘Schepping van Adam’ ligt, (opent in nieuw tabblad) en onze cursus kwam binnen Meta sprong op de bandwagon met zijn eigen AI-videogenerator (opent in nieuw tabblad).

Onze Dave heeft Stable Diffusion zelfs getraind om te schilderen (opent in nieuw tabblad) zoals zijn oom Hermann, waarvan ik moet zeggen dat het een van de gezondere (en behoorlijk coole) toepassingen is die ik in de AI-kunstruimte heb gezien. Dave’s oom Hermann AI is eigenlijk het vermelden waard, aangezien het een van de ogenschijnlijk zeldzame gevallen is waarvan we met zekerheid kunnen zeggen dat het de auteursrechtwetgeving niet overtreedt.

De omringende ethische discussie, verergerd door gebeurtenissen zoals mensen die AI gebruiken om kunstwedstrijden te winnen (opent in nieuw tabblad)s, is behoorlijk verhit geweest. Veel algoritmen schrapen gewoon het web en remixen het werk van artiesten zonder hun toestemming, wat betekent dat duizenden auteursrechtelijk beschermde of anderszins privé-afbeeldingen zonder toestemming worden gebruikt (zoals in het geval van de AI-afdeling van Google die wordt aangeklaagd voor het gebruik van de gezondheidsgegevens van 1,6 miljoen NHS-patiënten (opent in nieuw tabblad)).

Vandaag bereikte het een hoogtepunt met protesten die uitbraken op Artstation (opent in nieuw tabblad) boven het fenomeen.

China heeft geprobeerd het probleem aan te pakken door regelgeving in te voeren die deepfakes aan banden legt (opent in nieuw tabblad), Ondanks pogingen om het te reguleren, lijken we ons nog steeds in een staat van het wilde westen te bevinden. Er zijn zoveel meer onopgeloste problemen (opent in nieuw tabblad) waar we het hier over moeten hebben.

Latente ruimte

Het was een rare tijd om te onderzoeken wat de techneuten latente ruimte noemen.

Eén ontwikkelaar ontdekte zelfs iets heel sinisters. Van Loab wordt gezegd dat het de “eerste cryptid van de latente ruimte” is (opent in nieuw tabblad).” In september kwam ze naar voren als een vermoeid ogende vrouw van middelbare leeftijd wiens gelijkenis keer op keer lijkt op te duiken, zelfs wanneer het algoritme wordt gepresenteerd met aanwijzingen die er zwaar tegen gewogen worden. Ze verschijnt vaak in groteske scènes met kinderen en bloedvergieten , en de overlevering begint rond Loab op te duiken als een kindermoordenaar.

Werd dit algoritme gevoed door die verknipte ketting-e-mails die mensen me als tween stuurden? Wie weet. Eén ding is zeker, er worden veel verwarde dingen gegenereerd: de AI-voorspelling van de “laatste selfie ooit gemaakt” (opent in nieuw tabblad) een van hen zijn. Hoewel onze collectieve pelgrimstocht naar de latente ruimte soms echt hartverwarmende verhalen kan opleveren.

Deze maand sprak ik met Greg Linares, die een zwaar gemodificeerde lokale versie van Stable Diffusion v1.4 gebruikt om afbeeldingen te genereren op basis van malware, vertaald in prompts en ingevoerd in het algoritme. Het is dezelfde malware achter de cyberaanvallen op Oekraïne (opent in nieuw tabblad), in feite bij de meesten bekend als de Sandworm-groep. Een enigszins verontrustende inspiratie, hoewel ik veronderstel dat het een manier is om met zoiets onheilspellends om te gaan. Hij vertelde me zelfs dat hij het algoritme dat deze boeiend donkere beelden uitspuugde, gedeeltelijk had getraind met behulp van foto’s van de werkplaatsgereedschappen van zijn overleden vader.

Ten eerste, goed van hem dat hij zijn eigen beelden gebruikt, maar het illustreert nog een andere fascinerende manier waarop mensen AI-beeldgeneratie gebruiken: als een soort coping-mechanisme.

“Het is heel louterend,” vertelde hij me. En hij is niet de enige die beeldgeneratoren gebruikt om zichzelf te kalmeren. David Holz, oprichter van de op Discord gebaseerde app voor het genereren van afbeeldingen Midjourney, merkte een trend op in het genereren van afbeeldingen van honden in de hemel. Uit zijn gesprekken met de gemeenschap bleek duidelijk dat mensen de bot hadden gebruikt om het trauma van het verlies van een geliefd huisdier te verwerken. Dat is het soort aanbestedingsaanvraag waar ik achter kan staan.

Spel ontwerp

In hetzelfde interview met David Holz voorspelde hij dat consoles op een dag een ‘gigantische AI-chip zullen hebben en dat alle games dromen zullen zijn’. (opent in nieuw tabblad) Een ietwat overijverige visie op de toekomst, waar game-ontwerpers terecht doodsbang voor zijn, hoewel er binnen de branche al een aantal ongelooflijke sprongen zijn gemaakt waardoor game-bedrijven slimmer en sneller kunnen werken met behulp van AI.

ZooBuilder is bijvoorbeeld een prototype AI dat is ontworpen om dieren te animeren (opent in nieuw tabblad), om het proces van game-ontwikkeling te versnellen. En ik sprak met Scottie Fox die had gewerkt aan door AI gegenereerde werelden in virtual reality (opent in nieuw tabblad). Misschien was Holz dan niet ver weg.

We hebben al tekstgeneratoren en chatbots die intelligent genoeg zijn om als AI-gamemaster te worden gebruikt (opent in nieuw tabblad), hoewel deze weliswaar behoorlijk resource-intensief zijn. AI Dungeon is misschien wel een van de meest veeleisende pc-games (opent in nieuw tabblad) in termen van GPU-kracht die we ooit zijn tegengekomen, en lange tijd had het niet eens grafische afbeeldingen. Dat relativeert hoe ver we nog moeten gaan voordat we in ieder geval superintelligente AI op onze eigen desktop-pc’s kunnen draaien.

En natuurlijk komt het genereren van tekst met zijn eigen morele onrust. Kinderen wenden zich zelfs tot AI om hun huiswerk te schrijven. Hoewel dezelfde AI denkt dat het gebruik van AI om je huiswerk te schrijven een slecht idee is (opent in nieuw tabblad).

gevoel

Natuurlijk is er een hele hoek van dit mijnenveld gewijd aan het probleem van het gevoel.

Ik heb geen tijd om in te gaan op de kern van waar androïden van dromen, maar ik moet wel een eervolle vermelding geven aan Blake Lemoine: de Google-ingenieur die denkt dat AI bewust is geworden (opent in nieuw tabblad). Of je het nu gelooft of niet, hij heeft in ieder geval een belangrijke dialoog geopend. Er zijn echter enkele regels ingevoerd om te voorkomen dat onze opperheren te veel rechten krijgen. Sinds de Amerikaanse rechtbank oordeelde dat AI’s geen ‘individuen’ zijn (opent in nieuw tabblad) ze mogen in ieder geval zelf niets patenteren.

Dat is natuurlijk waar we ons het meest zorgen over maken in een kapitalistische samenleving, in tegenstelling tot de Blade Runner-achtige morele implicaties die zo’n uitspraak zou kunnen hebben in een met synths beladen toekomst.

Technofilosoof David Chalmers vertelde me dat AI NPC’s in videogames zeker bewust kunnen zijn en gevoelens kunnen hebben (opent in nieuw tabblad)‘, en of dat nu waar is of ooit waar zal zijn, zal waarschijnlijk een groot twistpunt blijven.

Hoe dan ook, het zou een enorme vergissing zijn om de impact te negeren die kunstmatige intelligentie in 2022 op ons als soort heeft gehad. Hoewel velen van ons misschien nog niet klaar zijn om het volledig te omarmen, lijdt het geen twijfel dat de invloed ervan de manier waarop we werken, spelen en zelfs genezen, heeft gevormd en zal blijven vormen.