Beren komen naar een camping bij jou in de buurt

Op steenworp afstand van de openbare toiletten in Yosemite Village, een bruisende halte in de iconische vallei van Yosemite National Park, staat op een bruine metalen afvalcontainer. Bezoekers reiken omhoog om de vuilstortkoker te openen. Hun pindakaaspotjes en appelkernen tuimelen in een afgesloten compartiment. De gleuf klapt dicht. Vervolgens klemmen ze een vastgebonden stalen karabijnhaak door een lus, waardoor wordt voorkomen dat minder behendige wezens toegang krijgen. “USE CLIP”, staat op een sticker op de parachute. “RED EEN BEER.”

“Beren zijn geëvolueerd tot deze voedselzoekmachines”, zegt Heather Johnson, een natuuronderzoeksbioloog bij het US Geological Survey Alaska Science Center en lid van het IUCN North American Bear Expert Team. Toch maakt de klimaatverandering het voor hen moeilijker om een ​​maaltijd in het wild te vinden. Beren eten het liefst hun natuurlijke voedsel: grassen, bessen, pijnboompitten en eikels. Maar bijvoorbeeld droogte beschadigt wortels, verschrompelt bessen aan de wijnstok en dwingt eiken om hun eikels af te breken.

Het wordt dus steeds waarschijnlijker dat beren van mensen gaan aaseten. Zij zijn Goed bij het. “Ik deed mijn werk op enkele van de wildste plekken in Colorado, zo ver mogelijk van de wegen”, vervolgt Johnson. Toen natuurlijk voedsel schaars was, zouden de beren die ze bestudeerde “hemelsbreed 20 mijl vliegen om te gaan naar waar menselijke ontwikkelingen zijn, foerageren in boomgaarden en caravanparken voor afval.” Wanneer beren op zoek gaan naar menselijk voedsel, lopen ze een groter risico op conflicten met mensen – een die ze waarschijnlijk zullen verliezen.

De Verenigde Staten herbergen ongeveer 300.000 beruchte allesetende zwarte beren; ze zijn de meest voorkomende en wijdverspreide berensoort in Noord-Amerika. (Yosemite heeft er ongeveer 500.) Zwarte beren vallen zelden mensen aan; ze zijn over het algemeen minder agressief tegenover mensen dan grizzlyberen. Er zijn uitschieters: een zwarte beer doodde in juni een man zonder aanleiding in Tucson, Arizona. Maar deze beren zijn vaker degenen die gewond raken. Ze jagen op voedsel, wagen zich in het verkeer of beschadigen eigendommen, veroorzaken overlast en worden geëuthanaseerd. “Daarom hebben we deze populatie zien afnemen terwijl we een grote stroom beren hebben die echt op zoek zijn naar menselijk voedsel”, zegt Johnson.

Hetere seizoenen versterken ook de ontmoetingen tussen mensen en dieren in het wild, waardoor run-ins vaker voorkomen. In haar vorige baan bij Colorado Parks and Wildlife volgde Johnson de verschillende krachten die conflicten tussen mens en beer aanstuurden, waarvan winterslaap de best bestudeerde is. Beren overwinteren wanneer het koude weer voedsel schaars maakt. Maar warmere winters betekenen dat beren later in winterslaap gaan en eerder tevoorschijn komen.

“Als ze een groter deel van het jaar wakker zijn, hebben ze meer tijd om in conflict te komen met mensen”, beaamt Gloria Dickie, een journalist en de auteur van Acht beren, een boek dat in juli is uitgebracht over elk van de acht overgebleven ursinesoorten ter wereld. “Het zijn eigenlijk gewoon meer kansen om te sterven.”

Die effecten worden nog groter wanneer beren toegang hebben tot menselijk voedsel, of het nu gaat om afval van gezellige huizen in de wildernis of van snacks die door kampeerders zijn ingepakt. Deze extra calorieën verkorten hun winterslaap. (Beren die minder overwinteren lijken ook sneller te verouderen.)