Het bergdorp op het pad van de elektrische dromen van India

“De regering is echt geobsedeerd door het elektrificeren van India. En dat is geworteld in zijn netto-nuldoelen. Als je de richting ziet, is dat heel, heel duidelijk”, zegt hij. “Elke particuliere investeerder en elk bedrijf steunt de ‘EV-revolutie’.”

Om zelfvoorzienend te worden op het gebied van energie moet het land meer doen dan alleen energie opwekken met eigen middelen, zegt hij. “De hele toeleveringsketen moet lokaal zijn om zelfvoorzienend te zijn, niet een of twee delen ervan.”

De omvang van de afzetting in Jammu en Kasjmir betekent echter niet noodzakelijkerwijs dat het land op een economisch en ecologisch duurzame manier zelfredzaam kan worden. “Zelfs als we lithium kunnen winnen ten koste van het milieu, zullen we het dan tegen een goede prijs kunnen exploiteren?” zegt Gupta. “Misschien is het uiteindelijk goedkoper om te importeren. Die antwoorden moeten we nog vinden.”

Het openen van de lithiumreserves in Jammu en Kasjmir zal waarschijnlijk ook nieuwe spanningen veroorzaken in een gebied dat al een halve eeuw een brandhaard van conflicten is. India en Pakistan hebben drie oorlogen gevoerd – in 1965, 1971 en 1999 – over de regio.

India en Pakistan zijn partij bij een verdrag dat voorschrijft hoe het water uit zes rivieren die tussen hen stromen, moet worden gedeeld, en experts zeggen dat eventuele milieuschade veroorzaakt door grootschalige lithiumwinning tot geschillen kan leiden.

“De beboste gebieden zullen onbebost worden en een zeer getekend landschap achterlaten. Geen goede gedachte’, zegt Sidiq Wahid, een historicus en voormalig kanselier van de Islamitische Universiteit voor Wetenschap en Technologie in Kasjmir. “We weten dat het de regio op een grote manier van water zal beroven.”

“Water is een omstreden politieke kwestie geweest [in Kashmir]’, voegt Wahid eraan toe. “Het speelt in het nadeel van de bedrijven die het water exploiteren.

Veel mensen in Jammu en Kasjmir zijn ook bang dat er geen compromis voor hen zal zijn – dat de voordelen naar de rest van India zullen vloeien, waardoor zij het hoofd moeten bieden aan de sociale spanningen en de vernietiging van het milieu.

“De elektrische auto’s rijden in Delhi en Bengaluru”, zegt Bhat, de activist. “En de lokale bevolking zal worden ontworteld.”

In Salal zegt Shamsher Singh dat hij dit spel eerder heeft gezien. Een waterkrachtdam die in de jaren tachtig in de regio is gebouwd, genereert 690 MW aan stroom, die grotendeels naar Noord-India wordt gestuurd. Salal heeft ondertussen dagelijkse stroomuitval. “Ons dorp was in die tijd ongeschoold en onze kinderen leerden ons later dat we verraden waren”, zegt Singh, een van de arbeiders die het project hebben gebouwd. “Maar als [the lithium mine] komt weer ten koste van ons leven, laten we de regering deze keer geen stap verder gaan.”

Op de dag dat WIRED eind februari op bezoek was, kwamen meer dan 200 dorpelingen bijeen om de ontdekking te bespreken. Iedereen in de kamer keek elkaar rustig aan, niet alleen bezorgd over de onmiddellijke gevaren, maar ook over hun plaats in het nageslacht.

“Dit dorp is geen 10 of 20 jaar oud. Deze bergen zijn hier al eeuwen”, zegt de 63-jarige Karan Sharma. “Onze voorouders hebben dit dorp meer dan 200 jaar aan elkaar genaaid.”

“Onze kinderen zullen niet volwassen worden in onze cultuur, onze mooie Salal”, zei hij. ‘Waar zal ik ze naartoe brengen? Van onze cultuur zal hier geen spoor meer zijn.”

Shamsher Singh vatte het gevoel samen een hulpeloze toeschouwer van de toekomst te zijn. “Delhi ki qismat chamak gayi, aur humare lag gaye,klaagde hij – vrij vertaald als “Delhi’s lot scheen helder terwijl onze hoop de bodem in werd geslagen.”