Hoe een gezonde gewoonte te beginnen (en te behouden).

Het idee is om jezelf te dwingen iets te doen, maar iets waar je geen emotionele investering in hebt. Dit bouwt een wilskracht op die je vervolgens kunt toepassen op dingen waarin je emotioneel geïnvesteerd bent.

Weg met het oude

Dit is de tijd van het jaar waarin we ons richten op een nieuw begin (natch), maar het is ook de moeite waard om wat tijd te besteden aan het opnieuw evalueren van oude verplichtingen om te zien of je je er nog steeds aan houdt. Dit is een van de nuttigste lessen die ik heb getrokken uit de organisatieklassieker van David Allen Dingen gedaan krijgen ($ 18, Amazon). Allen verwijst naar alles wat je moet doen of wilt doen als een ‘open lus’. Open lussen, hoe klein ook, nemen wat ruimte in in onze hersenen. Dat is ruimte die je niet voor andere dingen kunt gebruiken. Dus elke keer dat je een van die lussen kunt sluiten, krijg je een klein beetje energie terug. Zoals iedereen die de oefeningen in Allen’s boek heeft gedaan je kan vertellen, is er echt iets heel stimulerends aan het opruimen van al die lussen (niet alleen door ze te doen, maar wat nog belangrijker is, door een beslissing te nemen over wat je ermee gaat doen).

Dit geldt niet alleen voor dingen die je moet doen, maar ook voor dingen die je denkt te willen doen. Misschien vind je dat je Spaans moet leren, maar heb je niets gedaan om daadwerkelijk Spaans te leren. Toegeven dat je niet echt genoeg toegewijd bent aan het idee om Spaans te leren, kan helpen om die cirkel te sluiten. En het loslaten van dat gevoel dat je Spaans zou moeten leren, zou wel eens het ding kunnen zijn dat je geest voldoende bevrijdt, zodat je besluit om in een opwelling te gaan paddleboarden. Het punt is dat het nieuwe jaar niet alleen een tijd is om iets nieuws te beginnen, het is een tijd om de dingen uit dat verleden los te laten die je niet langer dienen.

In veel opzichten is dit het tegengif voor die altijd zo populaire slogan: ‘doe het gewoon’. Doe het gewoon houdt in dat je er niet over nadenkt, niet beslist of wat je gaat doen, is wat je echt wilt doen of zou moeten doen. Misschien niet gewoon doen. Besteed misschien wat tijd aan het onthouden waarom je het in de eerste plaats wilde doen, en als die redenen je niet langer aanspreken, doe het dan gewoon niet.

Als je dit idee leuk vindt, raad ik je ten zeerste aan om Allen’s boek te kopen. Het gaat veel dieper in op dit idee en heeft een aantal praktische manieren om los te laten terwijl je die dingen toch bijhoudt voor het geval je over jaren besluit, wanneer je aan het paddleboarden bent door de Zee van Cortez, dat je nu echt Spaans willen leren en bereid zijn om het werk te doen.

Doe het werk

Zoals een van mijn schrijfprofessoren altijd zei: om een ​​schrijver te zijn, moet je je achterste in een stoel parkeren en echt schrijven. Om een ​​yogi te zijn, moet je yoga doen. Om te rennen, moet je rennen. Er is geen gemakkelijke manier omheen. Je moet je volwassen broek aantrekken en het werk doen.

Maar aan de andere kant, zoals Clear al vroeg opmerkt Atomaire gewoonten, de manier om te veranderen wie je bent, is door te veranderen wat je doet. “Elke keer dat je een pagina schrijft, ben je een schrijver. Elke keer dat je viool oefent, ben je een muzikant. Elke keer dat je aan een training begint, ben je een atleet.” Elke keer dat je het werk doet, word je de toekomstige zelf die je wilt zijn.

Als je iets koopt via links in onze verhalen, kunnen we commissie verdienen. Dit ondersteunt onze journalistiek. Leer meer.