Hoeveel verschil maakten schoolsluitingen voor de verspreiding van COVID en de impact op de NHS?

De laatste dump van WhatsApp-berichten tussen ex-gezondheidssecretaris Matt Hancock en voormalig onderwijssecretaris Sir Gavin Williamson kan schokkend zijn in wat ze onthullen over de houding van de mannen tegenover leraren.

Maar wat niet verrassend is, of zelfs zo onthullend, is dat er een langlopende ruzie over de voordelen van het sluiten van scholen om de verspreiding van te beheersen COVID 19.

Voor veel beslissingen was de wetenschap overduidelijk.

Politiek live: verontwaardiging over ‘snide’ WhatsApp-berichten van minister over leraren

Neem lockdowns: bij gebrek aan vaccins en de snelheid waarmee COVID zich verspreidde naar 65-plussers en andere kwetsbare groepen, waren de nationale lockdowns van maart 2020 en januari 2021 de echte enige beschikbare optie voor ministers.

En hier “volgden ze de wetenschap”.

Maar als het om kinderen ging, vooral in de schoolomgeving, zou het altijd genuanceerder liggen.

Al in maart 2020 legden wetenschappers van de SAGE-adviesgroep van de overheid uit dat het risico op COVID voor gezonde kinderen laag was.

Ze adviseerden de regering ook over de negatieve gevolgen, verlies van onderwijs, sociale interactie en druk op ouders, om kinderen van school te halen.

Maar ze voorspelden ook, zo blijkt terecht, dat kinderen – vooral die in de middelbare schoolleeftijd – net zo vatbaar waren als volwassenen voor infectie met COVID en verdere overdracht van het virus.

Dit bracht hen ertoe te concluderen, en gedurende het eerste deel van de pandemie te blijven adviseren, dat schoolsluitingen het R-nummer van COVID zouden verminderen – de snelheid van de verspreiding ervan.

Lees verder:
Explosieve berichten leggen de politieke omgang met de pandemie bloot
De sleuteluitwisselingen
‘Ik heb geheimhoudingsverklaring gebroken, maar het was niet persoonlijk’

Maar aangezien wetenschappelijk advies meer dubbelzinnig was, lag de bal bij de ministers als het ging om het maken van een beleidsbeslissing.

Ze konden nog steeds “geleid worden door de wetenschap” – maar de wetenschap zou geen beslissing voor hen nemen.

Alleen geselecteerde WhatsApp-berichten zijn gepubliceerd in The Daily Telegraph. We kunnen er niet op vertrouwen dat ze ons een evenwichtig beeld geven van de vraag of de ministers het bij het rechte eind hadden.

En als het gaat om schoolsluitingen, kan zelfs het openbare onderzoek moeite hebben om te concluderen wat de beste manier van handelen had kunnen zijn.

Schoolsluitingen werden niet systematisch uitgevoerd.

Ze gebeurden op momenten dat de rest van de samenleving in lockdown zat of onder een andere vorm van beperking viel. En kansen zoals de “stroomonderbreker” van het najaar van 2020, geadviseerd door veel SAGE-wetenschappers, werden door ministers afgewezen.

Slechts de helft van de vergelijking

Dit maakt het voor wetenschappers erg moeilijk om te kwantificeren welk verschil schoolsluitingen hebben gemaakt voor de verspreiding van het virus en de impact op de NHS.

Zonder die helft van de vergelijking is het onmogelijk om te weten of het sluiten van scholen om het virus te vertragen, opweegt tegen de impact die het had op het leven en leren van miljoenen kinderen.